Nieuwsblad van het Noorden

Van onze sportredactie

MIERLO — De trainers in het betaalde voetbal gaan hun spelers heropvoeden. "Het moet afgelopen zijn met het elkaar kaarten aannaaien. Bovendien moet het respect voor de scheidsrechter worden hersteld," aldus Jan Reker. De coach van Roda JC organiseerde zondag en gisteren in Mierlo een bijeenkomst van trainers in het betaalde voetbal.

Na Feyenoord-Roda JC had Reker zijn initiatief aangekondigd. Die wedstrijd eindigde tumultueus nadat scheidsrechter Reygwart Feyenoord in de slotminuten een betwiste strafschop had gegeven. Vorige week werden spelers van FC Groningen en Feyenoord handtastelijk, nu ten opzichte van elkaar, nadat een beslissing van scheidsrechter Uilenberg in slechte aarde was gevallen. En met het gestaakte duel tussen RBC en Den Bosch van zondag kreeg de bijeenkomst nog eens extra gewicht. "Zoals het de laatste weken ging, kon het niet langer," aldus Reker gisteren.

Met het idee om de trainers in een hotel bij elkaar te brengen voor een uitvoerige discussie, had Reker echter niet de bedoeling de arbitrage in een slechter daglicht te plaatsen. "Dat was een misverstand. Ik heb alleen gezegd dat er iets moest gebeuren. In mijn brief aan alle collega's heb ik ook geschreven dat wij, de trainers, mede-verantwoordelijk zijn voor alle strubbelingen van de laatste tijd en dat het zinnig was eens van gedachten te wisselen."

In totaal 21 trainers verschenen in Mierlo. In groepjes werd gediscussieerd over verschillende thema's. Reker: "Een van de onderwerpen was de vraag wat we zouden kunnen doen aan de grote hoeveelheid schorsingen en blessures. Dat heeft geresulteerd in de stelling dat we met onze eigen spelers aan het werk moeten. Het moet afgelopen zijn met het elkaar aannaaien van kaarten. Bovendien moet het respect voor de scheidsrechter worden hersteld,"

■ JAN REKER

Een tweede uitkomst van de bijeenkomst was de aankondiging van een belangenvereniging voor trainers in het betaalde voetbal.

Reker: "De WON (trainers-vakbond, red.) heeft 2500 leden, wij maken iets van anderhalf procent uit. Terwijl we onze specifieke problemen hebben. We hebben nu besloten een informatie-commissie te benoemen die een belangenvereniging voor trainers in het betaalde voetbal gaat oprichten." Met een eigen vakbondje wordt het voetbal er volgens Reker een stuk leuker op. "Ja natuurlijk. Je komt dan in contact met de andere groeperingen, je kweekt begrip bij elkaar, er is een betere communicatie tussen trainers en bestuurderen. Nu kun je twee weken aanvallend voetballen en verliezen met het gevolg dat je op straat wordt gezet. Daarom koop je niks voor kreten dat je aanvallend wilt gaan spelen. Sef Vergoossen is een vriend van me.

Daarom zal ik een wedstrijd bij MVV nooit verzieken. Als nou alle partijen meer begrip voor elkaar zouden hebben, ben ik ervan overtuigd dat er veel minder wedstrijden worden verziekt dan nu het geval is. De belangenvereniging moet ook sterk betrokken worden bij onderwerpen als competitie-opzet, jeugd-competities, het beker-toernooi, en zo voort."

Van een speciale verslaggever

SPIJKENISSE — De KNVB hoeft vo'gend jaar niet te rekenen op een warm onthaal, wanneer het Griekenland aandoet voor de returnwedstrijd voor de eindronden van het Europees kampioenschap. De Grieken, die onder de rook van Rotterdam (Spijkenisse) zijn neergestreken in een hotel zijn des duivels over de behandeling door de Nederlandse voetbalbond. Bondscoach Anthonis Georgiadis werd het gisteren allemaal wat teveel, toen hij met het zoveelste probleem binnen 24 uur werd geconfronteerd. Georgiadis, een corpulente trainer met behoorlijk wat Zuideuropees temperament, raakte in alle staten toen hij vernam dat voor de tweede keer zijn trainingsplannen dreigden te worden gedwarsboomd door het ontbreken van een geschikt veld.

"Alle interviews met spelers zijn vanaf nu verboden. De enige tot wie de Nederlandse pers," zo brieste hij in de lounge van het hotel, "zich nog kan wenden, ben ik. En ik heb geen zin". Het was een soort revanchemaatregel van de Griekse coach, die alle 'koude oorlog' beu leek te zijn. Dat niet de KNVB, maar de Nederlandse pers er de dupe van werd, interesseerde hem niets.

De chaos bij de Grieken werd er alleen maar groter door. Overal in het hotel bevonden zich journalisten, die ieder op hun wijze aan een verhaal trachtten te komen. De Griekse spelers begrepen er weinig van, bekommerden zich louter nog om de massaal ingekochte hifi-apparatuur die in Nederland goedkoper Schijnt te zijn.

Tolken, managers, bestuursleden kwamen er aan te pas om de problemen wat de trainingsaccommodatie betreft in allerijl op te lossen. Zondagavond hadden de Grieken hun hoofd gestoten bij de plaatselijke amateurclub Spijkenisse. Kunstlicht bleek daar niet te bestaan, waarna besloten werd in het donker wat loopoefeningen af te werken.

■ Gadegeslagen door enkele verdwaalde toeschouwers, werkt de Griekse selectie op een veldje in Abbenbroek een training af in de stromende regen. Foto: ANP

Voor gisteravond was het hoofdveld (met verlichting) van het dorpsclubje Abbenbroek besproken, maar dat dreigde door de vele regen onbespeelbaar te raken. Zelfs op Thijs Libregts, op visite bij de internationals die onder hem hebben gevoetbald in Griekenland, werd een beroep gedaan. Uiteindelijk bracht de direkteur van het hotel uitkomst. Hij zorgde ervoor dat de Griekse ploeg ongeacht de omstandigheden op het veld terecht zou kunnen. De tolk vond het later beter een aantal tirades van bondscoach Georgiadis niet te vertalen. Maar duidelijk werd dat de Grieken er schande van spraken dat de KNVB, die maanden van te voren wist dat een trainingsaccommodatie gewenst zou zijn, nergens voor had gezorgd.

Thijs Libregts wenste zich niet in het conflict te mengen, maar zei wel begrip te hebben voor de ergernis van de Grieken. "Als gastheer maak je een slechte beurt. Als het Nederlands elftal in het buitenland komt en er blijkt niets geregeld te zijn, moet je eens horen hoe er gescholden wordt," aldus de voormalige bondscoach van Oranje.

Guy Defaix, de door de KNVB aan de Grieken toegewezen begeleider in Nederland, liet alle herrie aan zich voorbij gaan. "Natuurlijk wist de KNVB dat ze kwamen. Maar waarom er niets was geregeld moet je mij niet vragen. Koude oorlog? Welnee, ze moeten nu alleen een beetje improviseren... "Ik snap de Grieken toch niet. Zondagavond vroeg ik aan Georgiadis of hij op een gravelveld wilde trainen. Dat was er namelijk wel met lichtmasten. Vond hij prima. Kwamen we daar aan, spatte hij ongeveer uit elkaar..."

OSLO — Dertig procent van de oud-voetballers in Noorwegen heeft door het koppen van ballen lichte tot matige hersenbeschadigingen opgelopen. Dat is de conclusie van een onderzoek dat de medicus Alf Thorvald Tysvaer in het kader van een proefschrift heeft uitgevoerd.

Bij de nog actieve Noorse voetballers constateerde Tysvaer bij 3 procent hersenbeschadigingen. Hoewel hij maandag in een interview met het persbureau NPK onderstreepte dat hersenletsel bij voetballers niet in die mate voorkomt als bij boksers, wilde hij er toch voor waarschuwen dat de risico's van het koppen van ballen, die soms met snelheden van 100 km en meer op het voorhoofd belanden, niet mogen worden onderschat.

Bij het onderzoek van Tysvaer waren 69 actieve spelers uit de hoogste Noorse divisie en 43 oud-internationals betrokken.

De Griekse media stortte zich gisteren massaal op Thijs Libregts, die door het gros van de journalisten nog altijd op handen wordt gedragen. De Rotterdammer staat er in dat opzicht beter op dan zijn collega Rob Jacobs, die er vandaag in de Griekse kranten van langs krijgt omdat hij de sterke en zwakke punten van het Griekse elftal heeft blootgelegd. "Als het een beetje tegenzit," sprak Alexis Dedes, verslaggever van 'Eleftherotiria' "bekogelen ze hem zondag met stenen. Wij zien dat als hoogverraad, informatie verstrekken over het Griekse elftal. Jacobs is vanaf nu de grote spion".

Het nieuws over de activiteiten van de bij PAOK werkzame Jacobs krijgt vandaag evenveel aandacht als het 'nieuws' dat Rinus Michels bij een nederlaag of gelijkspel in de Kuip zal terugtreden als bondscoach. Een Griekse verslaggever: "Alle kranten melden dat vandaag. Het lot van Michels is in handen van de Grieken."

Van onze sportredactie

GRONINGEN — Van de ongeveer 225 deelnemers aan de ladderwedstrijd zijn tot nu toe 136 foutloos. Zij komen in aanmerking voor de geldprijzen voor de beste tien geklasseerden. Vandaag weer twee dagwinnaars. Oplossing van probleem 5 was: 2-35 en dat werd ook ontdekt door Grietus Aalderink uit Emmen. A.W. Otter loste probleem 6 goed op met: 38-32.

Wilt u bij uw inzending ook het probleemnummer vermelden? U moet uw sleutelzet (wit is aan zet en wint) over uiterlijk twee dagen (donderdag 22 november) inleveren.

Probleem nummer 12 luidt:

j ■—v it wereldkampioenschap 1 is mij op het lijf geschreven. Dybman, Baljakin, Wirny... ze zijn er niet. Niemand van mijn concurrenten verkeert in topvorm. Een uitgelezen kans dus om het toernooi te winnen. Halverwege had ik al een punt of drie op de rest voor kunnen staan. Drie factoren hebben dat verhinderd. Ten eerste domme pech. Ten tweede mijn eigen falen. En ten derde de gebeurtenissen van dit weekend. De kranten stonden er weer bol van. 'Van der Wal zet de boel op stelten'. Voor de aanleiding van alle commotie neem ik u mee terug naar afgelopen zaterdag.

Het was erg druk in de Martinihal. Bovendien had het miezerige weer van de afgelopen dagen ervoor gezorgd dat menig koutje was gevat en menig griepje was ingetreden. Je kunt dus wel nagaan dat het in de speelzaal een gekuch en gehoest van jewelste was. Het is dan een voorname taak van de wedstrijdleiding het publiek toch zo stil mogelijk te houden. De arbiters kunnen zich hier volledig op concentreren, want tussen de spelers gebeurt bij een denksport als dammen zelden iets.

Toch meende de wedstrijdleiding zaterdag bij het speelbord te moeten ingrijpen. Duidelijk viel namelijk te constateren dat Jannes van der Wal met zijn tegenstander Issa Traoré praatte. Het was wel niet luid en het was niet te horen, maar je kon zien dat ze praatten. Dus stapte de hoofdarbiter Thom Nobbe naar dat bord toe en vroeg: 'Is deze partij afgelopen?' 'Nee, zei ik, wij zijn nog aan het spelen'. Wat trouwens ook duidelijk zichtbaar was, want we waren allang weer in diep gepeins verzonken. Toen zei Nobbe: 'Maar jullie spraken met elkaar. Dat mag niet. Dat weet u ook wel meneer Van der Wal. U mag niet spreken met uw tegenstander'. Waarop ik in woede ontstak en de arbiter toevoegde dat hij maar beter iets aan het rumoer onder het publiek kon doen, in plaats van spelers om niets te berispen.

Want was er nu helemaal gebeurd? Mijn tegenstander had al voor de derde keer een schijf wat scheef verschoven en zoals te doen gebruikelijk zette ik deze recht met de toevoeging j'adoube'. Daarop keek Traoré mij wat vragend aan, zo van 'stond die schijf nou echt zo decentraal?'. Ik maakte toen een grapje: 'Je speelt niet in Afrika, maar in een WK'. We weten natuurlijk allebei wel dat het in Afrika heel gewoon is dat spelers hun schijven schots en scheef neerzetten. In een WK vind ik het toch wel prettig als de damschijven precies midden op de velden staan. Dus maakte ik die opmerking. Traoré vond het wel grappig en hij zei: 'Tu as raison', je hebt gelijk. Dit alles heel vriendschappelijk en niet te verstaan door de omgeving. Dat was alles.

Het heeft me al met al gewoon een punt gekost. Net zoals een dag tevoren tegen Clerc was ik bijzonder goed op dreef. Tot dan toe had ik sterk en zeker voor mijn doen snel gespeeld. Ik stond zeer voordelig. En redelijkerwijs mocht verondersteld worden dat er een winstpartij zat aan te komen. Ik hoefde niets anders te doen dan regelmatig een correcte zet te spelen. Na het incident kon ik me echter absoluut niet meer concentreren. Elk kuchje herinnerde me aan het incident. Ik gebruikte voor vijf zetten negentig minuten.

Het vervolg kent u. Zondag voelde ik me niet in staat te spelen, maar om dat uitstel niet mogelijk was, ben ik toch naar de speelzaal gegaan en kwam een snelle remise overeen met Mamina N'diaye. Op dit moment is mijn motivatie nul. Desondanks, tot donderdag.

Zijn beste prestatie leverde lange baanschaatser Harmannus Moek uit Assen in januari 1975 tijdens het Nederlands kampioenschap op de Asser kunstijsbaan. Hij werd op de tweede wedstrijddag tweede op de 1500 meter achter Harm Kuipers, die kampioen werd. "De eerste dag ging het zo beroerd, ik was flauw van het schaatsen, 's Avonds ben ik de kroeg in gegaan, naar café Jampie Dekker dat toen aan de Gedempte Singel zat. Ik heb er een paar cola-tics gedronken om dat beroerde gevoel van me af te zetten. En ik heb er lekker sateh gegeten met veel pindasaus. Een voorbereiding van niets natuurlijk voor de tweede dag, maar ik reed een fantastische 1500 meter. Ik plaatste me zelfs onverwachts bij de laatste zestien waardoor ik ook nog de 10.000 meter moest rijden. Ik zat op de 1500 meter in het laatste paar. Niemand had er meer op gerekend, dat ik me zou plaatsen. De paren waren al ingedeeld en toen gooide ik het klassement nog even door elkaar. Jan Heida, wereldkampioen bij de junioren, viel daardoor uit de boot."

Harmannus Moek (37) stond in de zeventigerjaren te boek als een prima schaatser op de middenafstanden: de 1000 en 1500 meter. Hij eindigde ooit als derde bij de IJsselcup achter Hilbert van der Duim en Hans van Helden. Moek was kandidaat voor de Olympische Spelen die in 1980 in Lake Placid werden gehouden. Na trainingssessies met de sprintkernploeg van Jorrit Jorritsma in Zweden en Davos met onder anderen Sies Uilkema, Van der Duim en Jan van der Roemer viel de Assenaar uiteindelijk op het nippertje af. "Ik was een beetje een buitenbeentje in die kernploeg, omdat ik zo vanuit de gewestelijke selectie de kernploeg binnenstapte. De andere kernploegleden zagen mij als een buitenstaander. De eerste weken waren prima. Ik reed in Davos op de 1000 meter een persoonlijk record van 1.17.8, maar daarna werd het gaandeweg minder. Ik voelde zelf al dat ik het niet zou redden. Dan kun je in de handen spugen en het toch koste wat het kost proberen, maar het zat er niet in."

Voor Moek was het niet doorgaan van Lake Placid een behoorlijke domper. "Ik had wel mijn zinnen op de Olympische Spelen gezet en ik heb me er zo goed mogelijk op voorbereid. En ik heb er ook in geïnvesteerd, want ik ging op eigen kosten naar Inzeil om te trainen. Of ik een eerlijke kans heb gekregen? Ik denk dat ik met een betere begeleiding verder was gekomen."

Een vaste plaats in de kernploeg heeft Moek nooit af kunnen dwingen. "Ik heb in Jong Oranje gezeten met Egbert van 't Oever als trainer. Ik reed me er niet echt als een topper in. Ik moest vlak daarna in dienst, de KNSB zou wel regelen dat ik een plaats zou komen, waar ik kon trainen. Maar dat leverde weinig op. Ik kwam eerst op Vlieland terecht, daar had ik niets aan, want de Waddenzee bevriest niet. Later kwam in Amersfoort en toen was Jong Oranje voorbij. Als je je als een topper binnenrijdt, wordt er meer voor je geregeld."

Op de afstanden en dan met name de 10.000 meter had de Assenaar helemaal niets te zoeken. "Op de afstanden tot en met de 3000 meter kon ik goed uit de voeten. Maar een tien kilometer, was voor mij een echte martelgang. Ik geloof dat ik er maar een stuk of vier in mijn leven heb gereden, verschrikkelijk, wat een ellende. Mijn snelste tijd? Ik geloof iets van 16 minuten en 20 seconden. Ja, voor het publiek was het net zo erg als voor mij. Ze zeiden wel tegen mij als ik een tien kilometer moest rijden: "Harmannus neem jij de sleutels van de ijsbaan maar mee en sluit de boel even af."

Er werd vaak tegen mij gezegd, dat het een kwestie van mentaliteit is om een fatsoenlijke tien kilometer te rijden. Veel trainen en doorzetten. Maar als ik er op trainde had ik de hele wqek zere benen. Het was niet een kwestie van mentaliteit, maar die lange afstanden lagen mij gewoon niet. Later is uit testen van Harm Kuipers ook wel gebleken dat ik specifiek geschikt was voor de middenafstanden. Kuipers studeerde in die tijd medicijnen in Groningen. Ik heb wel van een aantal dingen van Kuipers geprofiteerd. Hij had thuis testapparaatjes, waarop wij getest konden worden. Dat was zowel voor hem als voor ons waardevol."

■ Harmannus Moek (rechts) na zijn tweede plaats op de 1500 meter in 1975 op het NK in Assen. Links kampioen Harm Kuiper en midden Drents selectietrainer Dick Boon.

Moek verliet op 28-jarige leeftijd weinig eervol het schaatswereldje. In 1981 werd hij uit de Drentse selectie gezet, waarvan hij jaren deel uit maakte. Hij meldde zich niet op tijd voor de eerste zomertraining en kon vertrekken. Moek stapte boos op en ging wielrennen voor de Wieier Sport Vereniging (WSV) Emmen. "Achteraf, moet ik constateren, dat ik zelf halfslachtig te werk was gegaan. De motivatie om te schaatsen was verdwenen en ik wilde eigenlijk gaan wielrennen. Ik was al zo lang bezig met schaatsen. Ik had toen duidelijk aan moeten geven dat ik wilde stoppen. Toch heb ik al met al een verschrikkelijk mooie tijd gehad binnen de Drentse selectie. Het was een gezellige club en die gezelligheid ontbrak bij de sprintkernploeg." Tot slot de reageerwoorden. - Kemkers "Jammer voor zo'n talent, dat het zo slecht loopt. Nu noemen sommigen hem al een flaprol, omdat het niet goed meer gaat. Ik hoop dat hij terugkomt." - Benzineprijs "Net een jojo, die schommelt alle kanten op. Is geen touw aan vast te knopen." - Astrid Joosten "Een prachtige VARA-dame." - Elfstedentocht "Heb ik alleen voor de tv meegemaakt, maar ik ben nu lid geworden en de volgende keer ben ik erbij. Dan zal het wel beroerd weer zijn." PETER HOMAN