Dordrechtsche courant

Luitenant-generaal Hendrick Alexander Seyffardt, die als slachtoffer van een laffen aanslag is gevallen en wiens stoffelijk 1 overschot heden te Westerveld wordt verascht, werd op 1 November 1872 te Breda geboren als zoon van den lateren minister van oorlog in het ministerie-van Tienhoven, A. L. W. Seyffardt. . Na zijn lagere en middelbare schoolopleiding — van 1885 tot 1888 was hij leerling aan de H.B.S. te Utrecht — kwam hij _n het laatste jaar als cadet der artillerie aan de Koninklijke -Militaire Academie te Breda. In Juli 1892 werd hij benoemd tot tweede luitenant der vestingartülerie. In dezen rang was hij instructeur aan de Artillerieschietschool. In November 1898 werd hij benoemd tot eerste luitenant. Van 1900 tot 1905 was Seyffardt leeraar in de artilleriewetenschappen aan de K.M.A., waarna hij als leerling werd gedetacheerd aan de Hoogere Krijgsschool, welke hij in 1908 verliet. Van 1908 tot 1928 diende hij afwisselend bij de veldartillerie en bij den generalen staf. In April 1911 volgde zijn benoeming tot kapitein en op 1 November 1920, toen hij vas gedetacheerd bij de Fransche artillerie, werd hij majoor, waarna hij te Metz een hoogeren tactisch-artilleristischen cursus volgde. Met ingang van 2 Mei 1924 werd hij luitenant-kolonel, als hoedanig hij het bevel over het tweede Regiment Veldartillerie aanvaardde. Anderhalf jaar later, in Oetober 1925, kreeg overste Seyffardt het commando over de eerste Artillerigbrigade, in welke functie hij in April 1926 tot kolonel werd bevorderd. De benoeming tot generaal-majoor, commandant der eerste divisie, volgde op 2.Mei 1928 en met ingang van 1 Mei 1929 werd generaal-majoor Seyffardt chef' van den generalen staf, waarbij hij op 2 Mei 1930 den rangvan luitenant-generaal bereikte. Op 1 Mei 1934 werd hem op verzoek eervol ontslag uit den dienst verleend onder dank voor de uitnemende diensten door hem gedurende taj van jaren in verschillende gewichtige betrekkingen aan den lande bewezen. In de eerste jaren na zijn pensionneering trad hij in tal van plaatsen op in de vergaderingen van het Verbond voor Nationaal Herstel om de vérgaande bezuinigingen op de weermacht té gispen. In Juli 1941 belastte hij zich op verzoek van den Rijkscommissaris voor het bezette Nederlandsche gebied met de vorming van een Legioen van Nederlandsche Vrijwilligers voor den strijd tegen het bolsjewisme. Op 1 Februari 1943 benoemde Mussert hem tot zijn gemachtigde voor de aangelegenheden betreffende het Nederlandsche Legioen. , Luitqnant-generaal Seyffardt was drager van vele onderscheidingen: hij was groot-officier in de orde" van Oranje- Nassau en ridder ln de orde van dc-n Nederlandschen Leeuwen had het onderscheidingsteeken voor langdurigen dienutals officier. Voorts was hij officier van het Legioen van eer, officier in de orde van de Kroon van België, commandeur 2e klasse der Danebrogorde en commandeur 2e klasse der orde van het Zwaard van Zweden. • >

Luitenant-generaal H. A. Seyffardt. (Cliché archief)

Met indrukwekkend eerbetoon is vandaag afscheid genomen van luitenantgeneraal H. A. Seyffardt, den bevelhebber van het Vfijwilligerslegioen Nederland, dat aan de fronten in den strijd tegen het bolsjewisme en voof het nieuwe Europa zijn belangrijke taak vervult. Op het historische Binnenhof, welks omlijsting dit plein een prachtig geheel doet zijn, was te negen uur voor den ingang tot de Ridderzaal de baar met het stoffelijk hulsel van den generaal op een katafalk opgesteld, gedekt door de Nederlandsche vlag en de attributen van den gestorven en geflankeerd door twee zuilen met eerevlammen. Daarachter stond op het podium een eerewacht, gevormd door enkele mannen van het Vrijwilligerslegioen met den standaard, en verder van de S.S., de W.A., de N.S.R. en den Jeugdstorm, met hun vaandels. Onderdeelen van verschillende wapens der Duitsche weermacht en van de WA. waren meteen militair muziekkorps in carrévorm op het Binnenhof geplaatst. Van half tien af schreed een lange stoet van belangstellenden langs de baar, terwijl zij op eerbiedige wijze-den Germaanschen groet brachten. Tegen elf uur verschenen 'de hoogere autoriteiten en vertegenwoordigers van partij instanties van N.S.B, en N.SD.A.P. en te elf uur precies kwamen de Rijkscommissaris, Rijksminister Seyss Inquart en de leider van het Nederlandsche volk, Mussert, op het Binnenhof aan. Militaire eerbewijzen worden gebracht, tamboers slaan met gedempte trom den presenteermarsch, de muziek speelt een koraal en dan wordt de treurmuziek uit Beethovens Eroïca ten gehoore gebracht. Bij deze plechtigheid hebben achtereenvolgens Mussert. de Weermachtsbevelhebber Generaal Ch-lstiansen, de hoogere S.S.- en Politieleider Rauter namens den Reichsführer S.S. en de Rijkscommissaris namens den Führer van het Duitsche volk groote kransen bij de baar gelegd, terwijl eenige Duitsche vliegtuigen eereronden boven het Binnenhof vlogen. Toespraken hielden o.a de leider van het Nederlandsche volk, de Höhere SSund Polizeiführer en de Rijkscommissaris. Deze toespraken werden gevolgd door het spelen van^het Deutschlandlied, het Horst Wessellied en het Wilhelmus. Daarna werd de rouwstoet" opgesteld, waarin een affuit met paardenbespanning ter overbrenging van da.'baar was geplaatst. De dragers van tientallen kransen van tal van Duitsche en Nederlandsche autoriteiten en instellingen sloten zich hierachter 'aan. Aan het hoofd van_p den rouwstoet schreed het muziekkorps, treurmarschen spelend, en verder namen aan den stoet deel grenadier-compagnieën van weermacht en Waffen SS, eenheden van de Germaansche SS in Nederland en van de W.A., en vaandeldragers van het Legioen. De affuit werd begeleid door 16 slippendragers en door de eerewacht. Daarachter volgden de Rijkscommissaris, de leider van het Nederlandsche volk en de Weermachtsbevelhebber en verder commandeerertde generaals, vertegenwoordigers der N.S.B, en der N.S.D.A.P. en afvaardigingen van militaire formaties, politie, N.5.8., Legioen en W.A. Lanes het Buitenhof, den Vijverberg en het Korte Voorhout schreed de stoet naar het Haagsche Bosch, bij welks ingang tijdens het spelen van „Ik had een kameraad" en met drie salvo's de baar werd overgenomen in de auto, die het stoffelijk overschot naar Westerveld bracht.

Hier volgen de redevoeringen, welke op het Binnenhof werden uitgesproken.

Luitenant-generaal Seyffardt is in zijn 71ste levensjaar gevallen voor het vaderland. Wij staan hier nu vereenigd dm afscheid van hem te nemen en hem uitgeleide te doen. Niet alleen wij, zijn volksgenooten en kameraden, maar ook gij mijnheer de Rijkscommissaris, gij bevelhebber van de Duitsche weermacht in de bezette Nederlandsche gebieden, gij SS-Gruppenführer zijt gekomen met allen, die'hier staan aangetreden om hem de laatste eer te bewijzen als stichter en leider van het Nederlandsch Legioen en als Nederlandsch officier.. Generaal Seyffardt was militair in hart en nieren, van ouder op ouder soldaat. Geboren te Breda in 1872, was hij op 20--jarigen leeftijd luitenant, doorliep hij alle rangen, om in 1930 de hoogst bereikbare rang van luitenant-generaal te bereiken. Een jaar later. volgde zijn benoeming tot chef van den generalen staf, in 1934 werd hij gepensionneerej. Na zijn pensionneering trad hij in de jaren 1934 en 1935 in tal van belangrijke plaatsen op in de vergaderingen van het verbond voor Nationaal Herstel om de noodzakelijkheid te betoogen de Nederlandsche weermacht uit haar verval op te heffen en om te protesteeren tegen de toenmaals systematisch plaatsvindende afbraak van het leger door de ministers Colijn en Deckers. Ook kwam hij als voorzitter van de afdeeling den Haag van dat verbond in een vergadering in October 1935 met kracht co tegen de onverantwoordelijke daad v-n onze toenmalige regeering om zioh'V.s haantje do voorste aan te sluiten bij de sancties tegen Italië. De 414 dag oorlog bracht de Juistheid van zijn inzicht, n.l. dat het Nederlandsche leger tot geen landsbeveiliging kon dienen, omdat het door het heerschende democratische regiem tot diep in de fundamenten was ondermijnd. Zijn inzicht was juist gebleken. Maar geen vreugde welde daarom op in zijn hart, evenmin als dat bij ons het geval was, hetgeen het best begrepen wordt door alle hier aanwezige militairen. Dankbaar waren wij, dat het bloedvergieten in een oorlog tusschen onze volkeren tot een minimum beperkt was. Toen kwam de zomer van het jaar 1941. De teerling werd geworpen, de eindstriïd tusschen nationaal-socialisme en bolsjewisme begon. Wij weten nu beter 'dan toen welk een geweldige militaire macht gereed stond om Europa te overvallen. Dé Europeesche cultuur te vernietigen en de Europeesche volkeren in slavernij te voeren. Generaal Seyffardt gaf gehoor aan het verzoek van den Riikscommissaris om een Nederlandsch Legioen te vormen. Anderhalf jaar zijn sindsdien voorbijgegaan, die zonder twijfel het zwaarste tijdperk van zijn leven zijn geweest. Hü had gehoopt, dat vele officieren van het Nederlandsche leger de juistheid van zijn daad zouden inzien en hem zouden volden om der wille van het vaderland. Hij "had gehoopt, dat daardoor eigen bevelvoering mogelijk zou zijn, hetgeen van groot belang g.weest zou zun voor het Legioen. Dat heeft niet zoo mogen zijn. Maar wie hem niet in den steek gelaten heeft, dat is onze W.A De kern van het Legioen werd gevormd door de W.A. en is W.A. Wie Legioen zegt, zegt W A Zijn groote vreugde heeft hij beleefd tóén hij vernam, dat het Legioen in den barren winter van 1941 en 1942 stand gehouden had op het zoo ongunstige gedeelte van het Oostfront aan het Ilmenmeer. Toen daarna de Duitsche commandant tot onze mannen sprak, dat zij met de beste Duitsche troepen konden wedijveren, verklaarde deze: De Nederlander is een' slecht kazernesoldaat, maar een goed vechtsoldaat van oudsher. Wanneer zun mannen van het Oostfront terugkwamen, hem bezochten en hem vertelden van hun strijd en hun inzet voor ons vaderland, dan vergat generaal Seyffardt, hetgeen hem bezwaarde en vond luj de kracht om blijmoedig voort te gaan zich te blijven inzetten, waar jongeren de armen gekruist hielden. ' Zijn leeftijd belette zijn .daadwerkelijken inzet als • commandant. Dit te hebben verdragen hier te moeten blijven, is het grootste offer, dat hij voor het vaderland %ieeft gebracht. * In den avond van den 4en .Februari stonden plotseling twee individuen in het duister tegenover hem en vroegen hem of hij de generaal Seyffardt was. Geen aarzeling. Het antwoord hard en duidelijk: „Ja, ik ben generaal Seyffardt." Twee schoten en zwaar gewond zeeg hij ineen. Met inspanning van. zijn uiterste krachten heeft hij nog telefonisch mededeeling kunnen doen van zijn verwonding. Tot zijn laatste wilsuiting behoorde, dat om zijnentwille geen gijzelaars zouden worden gefusilleerd. Hij heeft het groote voorrecht gehad om op een leeftijd, waarop anderen sterven in hun bed, te zijn gevallen als soldaat. Dit vervult ons met ontroering en tempert onze smart. Generaal Seyffardt, wij zijn niet alleen gekomen om u te herdenken on uitgeleide te doen. Wij zijn gekomen ook om u te danken en om in het aangezicht van den dood u een gelofte te doen. Ik weet te spreken uit naam van de duizenden mannen, die op uw en op mijn oproep gekomen zijn uit de rijen der W.A., uit de rijen der politieke organisatie der N.S.B, en uit de kringen, die begrip nebben voor hetgeen het vaderland in deze tijd van noode heeft, om u te danken voor al hetgeen gij geofferd hebt en dat was veel, zeer veel. Honderden zijn gevallet in het Legioen en gij hebt hun lot nu gedeeld, de Legionnairs zullen uw dood met ontroering hebben vernomen en begrijpende dat de schoten werden gelost door bolsjewieken of hulpkrachten daarvan, zullen zij als goede Hollandsche jongens tot elkander gezegd hebben: „Maar nu meer nog dan voordien is de bolsjewiek onze vijand." Uit naam van de oude strijders der beweging, de verantwoordelijke gezagdragers der beweging, zeg ik, dat wij, zooals gij generaal, bereid zijn ons leven te geven voor ons ideaal: de herrijzenis van ons vaderland. Wij willen graag leven om te bouwen, maar verkiezen den dood boven schuldig zijn. De oudste spreuk van de W.A. is: „Alles voor het Vaderland". Daaraan blijven wij allen getrouw, met u. die ons zijt voorgegaan in den dood. Uit naam van het Nederlandsche .volk — zoover het begrip heeft van de enorme worsteling van dezen tijd — zeg ik u generaal Seyffardt. dat wij het communisme hier zullen uitroeien met wortel en tak De groote worsteling van Duitschland en Italië met hun verbondenen, is ook onze worsteling. Wij zijn solidair met elkander tot de overwinning bevochten zal zijn. In den geest leeft gij luitenant-generaal Seyffardt, stichter en leider van het Nederlandsch Legioen voort in onze harten, als man van eer, als man van karakter, als man van hooge hoedanigheden, die Was den vaderland getrouwe tot in den dood. Zoo waarlijk er een God is, zoo waarlijk geloof ik dat hij uw ziel genadig is. Na Mussert trad de Weermachtsbevelhebber in Nederland, Generaal der vliegers Fr. Christiansen, voor de baar en legde met de woorden: „Generaal Seyffardt, van de Duitsche weermacht den laatsten kameraadschappelijken groet", een krans neer. Daarna nam de höhere S.S. en Polizeiführer, " S.S. Gruppenführer Rauter, met de volgende woorden van den 'doode afscheid: „Generaal Seyffardt! In opdracht van den Reichsführer S.S. en van de door hem geleide Waffen-S.S., in wier Haam ook het Nederlandsche Legioen thans, daarginds in het Oosten strijdt en dat op dit uur met ontbloot hoofd aan u denkt, groet ik ven dank'ik uln zijn naam voor uw optreden." In zijn brief van condoleance aan de familieleden heeft de Reichsführer S.S. geschreven: „Hij is als dapper en oprfecht man het slachtoffer - geworden van een schandelijken moordaanslag, gepleegd door heden, die meenen zijn ridderlijk Germaansch gevoel slechts op deze verraderlijke wijze te kunnen onderdrukken. Ik hoop, dat het geheele Nederlandsche volk, onverschillig van welke richting, eensgezind is m de vereering van den dooden . generaal en in de veroordeeling van de moordenaars en van 'hen die hierachter zitten. Wij echter, generaal Seyffardt, staan hier en nemen uw nalatenschap over, welke wij, Nederlandsche kameraden 'en Germaansche broeders eens zullen vervullen."

Laatste spreker was de Rijkscommissaris, Rijksminister Seyss-Inquart, die de volgende rede hield: Generaal Seyffardt stierf omdat hij overeenkomstig zijn offervaardig en moedig karakter zijn tegenstanders openlijk tegemoet trad. Hij stierf den soldatendood De hand echter, die het wapen op generaal sevffardt richtte, is en blijft snood. Doch aan de baar van een zoo edel man willen wij niet van wraak' spreken. Het was de wensch van den doode, da een paswas de wensch van den doode, dat een pas- Maar niet aan hen zal de geschiedenis en het dankbare vaderland den krans van roem der overwinning en eener waarlijk vaderlandslievende gezindheid verleenen die in bekrompen ja kwaadwillige bezetenheid vasthouden aan hetgeen zij meenen te zijn, ook wanneer zij zich daarmede schrap zetten tegen' den stroom van het volle leven van hun volk en de toekomst van dat volk op het spel zetten, doch aan dengene, dié zich op het oogenblik van de beslissing met overwinning van zichzelf in dienst gesteld heeft van de groote taak Generaal seyffardt heeft de nauwe kringen en de bekrompen gezindheid van deze kringen overwonnen op het oogenblik toen het lot ons allen plaatste voor de beslissing over zijn of niet zijn en daarmede over onze eigen waarde of waardeloosheid Hij besliste niét voor datgene dat voorbij was, maar voor de toekomst van zijn volk en van onze Europeesche en Germaansche gemeenschap. Hij gaf zichzelf en viel als een echte Nederlandsche patriot.

Zoo is generaal Seyffardt thans opgegaan in de gelederen van die mannen die in dezen wereldbeslissenden strijd voor ons allen den weg naar de toekomst bereiden en ons voor altijd als voorbeeld zullen voorgaan.

De Führer heeft aan de eerste compagnie van het Nederlandsche Legioen den naam „Generaal Seyffardt" verleend, ter verplichting van de mannen van het Nederlandsche Legioen en ter eere van den soldaat generaal Sevffardt, die wegens zijn anti-bolsjewistische Germaansche overtuiging door moordenaarshand gevallen is. Met dezen krans groet 'de Führer generaal Seyffardt. Hij blijft als kameraad voor altijd met ons vereenigd.

Van Donderdag 11 Februari tot en met Zaterdag 6 Maart 1943 zullen voor kinderen beneden den leeftijd van ongeveer vier jaar wederom sinaasappelen beschikbaar worden gesteld, en wel ditmaal 500 gram. De kinderen dienen hiertoe in het bezit te zijn van een textielkaart DE of DF. De sinaasappelen zullen verkrijgbaar zijn: 1. Op de beige-gekleurde, met „LL gemerkte bonnen der textielkaarten DF, welke aan kinderen beneden den leeftijd van één jaar zijn uitgereikt. 2. Op de blauwe, met „DD" gemerkte bonnen der textielkaarten DE, welke aan kinderen van één tot drie jaar zijn uitgereikt. In verband met de bevoorrading van den handel zal het niet steeds mogelijk' zijn, de sinaasappelen onmiddellijk te koopen. • Met nadruk wordt er op* gewezen, dat de stad- en landregeling niet voor sinaasappelen geldt. Ook de tot en met 20 Februari a.s. verlengde bonnen „Reserve 4-03" en „Reserve 4-04" (welke voorzien zijn van een zwarten opdruk en aangewezen zijn voor onderscheidenlijk 350 en 150 gram mandarijnen en/of sinaasappelen) zijn dus zoowel in het stad- als in het landgebied geldig. Voorts wordt bekend gemaakt, dat ook de verklaringen „geldig voor 1200 gram mandarijnen", tot en met 20 Februari zijn verlengd. Deze verklaringen zijn uitgereikt voor kinderen, geboren tusschen 30 November en 28 December 1938. tegen inlevering van bon „Reserve 3-02" bij de distributiediensten. Bovendien kan voor kinderen, die geboren zijn tusschen 30 November en 28 December 1938, alsnog bon „Reserve 3-02" bij de distributiediensten worden ingeleverd ter verkrijging van bovenbedoelde verklaring, wanneer zulks tot dusver verzuimd is.

De Führer heeft in het hoofdkwartier gouwleiders en partijleiders ontvangen. Links van den Führer, de leiders Spren'ger Murr, Stürtz, Schirach, Hanke Eigruber, Jordan. Rechts: Weinreich, SchwedeCoburg, Himmler, Rosenberg, Epp, Frick, Schwarz, Ley. (Telefoto H.H. St.-m.)

Het opperbevel van de weermacht maakte heden bekend: „De zware afweergevechten in het Zuidelijke deel van het Oostelijke front duurden ook gisteren met onverminderde hevigheid voort. In taaien afweer en bij krachtige tegenaanvallen weerden den bolsjewisten opnieuw zware* verliezen toegebracht. Bij oplevende gevechtsactiviteit in het Westelijke deel van den Kaukasus werden alle vijandelijke aanvallen, die deel£ met steun van pantserwagens werden gedaan, afgeslagen. In het gebied van den bovenloop van de Donets en len Westen van den Oskol-seclor brachten de Duitsche divisies op vele plaatsen den opmarsch van den vijand niet alleen tot slaan, doch wierpen de bolsjewisten met zware verliezen naar het Oosten terug. Hierbij werd een vijandelijk regiment cavalerie bijna totaal vernietigd. In deze gevechten hebben zich de 168ste en 45ste divisies infanterie bijzonder onderscheiden. In den centralen sector en in het Noordelijke deel van het Oostelijke front verliep de dag over het algemeen kalm. Aan het front in Noord-Afrika slechts plaatselijke activiteit van artillerie en verkenningstroepen. Duikbommenwerpers bestookten doeltreffend .-vijandelijke batterijen in het Tunesische hoogland. Bij een aanval overdag op de haven Bone troffen snelle Duitsche gevechtsvliegtuigen een groot vrachtschip met zware bommen en vernielden verscheidene opslagplaatsen. In luehtgevechten schoten Duitsche jagers 16 vijandelijke vliegtuigen neer. Enkele Britsche bommenwerpers hebben in den afgeloopen nacht storingsaanvallen gedaan op West-Duitsch gebied, die in militair opzicht zonder eenige uitwerking bleven. Duitsche gevechtsvliegtuigen bombardeerden gisteren overdag verscheidene plaatsen in Zuid- en Zuidoost-Engeland.

In zijn weermachtbericht no. 991 maakt het Italiaansche opperbevel' het volgende bekend: „Bedrijvigheid van verkenningsafdeelingen aan de grens tusschen Libye en Tunesië. Concentraties gemotoriseerde strijdmiddelen en troepen werden met goed resultaat door formaties der luchtmacht van de Spil bestookt. In den Tunesischen sector wederzijdsche activiteit van de artillerie. Een formatie vijandelijke vliegtuigen heeft Kairoesan in Tunesië hevig gebombardeerd, waarbij tal van slachtoffers vielen onder de burgerbevolking. Duitsche jagers schoten in luehtgevechten zestien -vijandelijke vliegtuigen omlaag. Er zijn brisant- en brandbommen geworpen op eenige landstreken van het kustgebied in Calabrie en aan de lonische zee, zooals op Noto, Marina en op de stad Trapani. De schade is gering. De verliezen zijn nog niet vastgesteld. Boven Trapani hebben batterijen van het Italiaansche en Duitsche luchtdoelgeschut vier vliegtuigen geraakt, die neerstortten en wel een ten Noorden van de stad, eej ander in zee nabij de Egadische eilanden het derde nabij het plaatsje Blandino eo het vierde ten Zuiden van Paceco.

De militaire correspon. ent van het D.N.B, schrijft, dat twee fac f ren tot een nieuwe verscherping van c p.i wmterslag hebben geleid, n.l. het in he; vuur brengen yan nieuwe vijandelijke strijdkrach-. ten en de toegenomen tegenaanvallen der Duitsche troepen. De terreinwinsten hebben de bolsjewisten er blijkbaar toe gebracht, uit hun volkskrach.reserve te halen wat er uit te halen valt. De bolsjewistische leiding gaat, zooals steeds duidelijker blijkt, daar_ij van de onderstelling uit, dat een keerpunt in den oorlog nu of nooit kan wqrden afgedwongen, nu voor het eerst in dezen oorlog de bolsjewistische militaire machine in enkele sectoren zich m voorwaartsche beweging bevindt en dus naar bolsjewistische meening slechts een voortdurende voeding dezer beweging noodig is om haar aan den gang te houden In deze opvatting, aldus de correspondent, is ongetwijfeld veel juists, vooral waar dit jaargetijde de beste bondgenoot van de bolsjewisten is en dezen zich moeten haasten, als zij daarvan nog gebruik willen maken Maar er zh'n fouten in deze oerekening. In Duitsche fnilitaire kringen wordt de toestand uiterst nuchter beoordeeld. Men miskent geenszins de kansen, welke de toestand den bolsjewisten in handen heeft gegeven, maar nog duidelijker overziet men de mogelijkheden yoor het Duitsche commando Bijzonderheden over de Duitsche plannen kunnen met verkregen worden, maar de mededeeling in het weermaehtsbericht van Dinsdag dat in het mondingsgebied van den Don Duitsche tegenaanvallen gaande zijn. kan beschouwd worden als een duidelijke aanwijzing. Overigens kon juist in dit gebied een versterkte Duitsche afweersactie verwacht worden, omdat dit ongetwijfeld de zenuwknoop van het aanvalsplan der bolsjewisten is en de to^s'and hier. zoowel als in het Oskolgebied. wel een geheel ander aanzien zal krijgen, wanneer de rivieren vrij van ijs zullen zijn Gebieden en steden spelen in het grootscheepsche spel der krachten van thans geen of een zeer ondergeschikte rol Want het komt er op aan. wie tenslotte de meerdere is, wiens slijtage het grootst is en wiens psychologische weerstandsvermogen op het beslissende xigenblik de toerjassing van nieuwe strategische of tactische denkbeelden mogelijk maakt. Ook ten aanzien daarvan doet men te Berlijn thans geen voorspellingen, zooals meri van Duitsche zijde steeds gereserveerd is op oogenblikken, waaro_ een ontwikkeling gaande is.

Den opmerkzamen toeschouwer, die van het front' naar Duitschland terugkeert, ontgaat het echter niet, dat hier échter het front een concentratie van krachten voor het front wordt uitge-' voerd, die bij den tegenstander veel vroeger moet zijn geschied. Ook van dit gezichtspunt uit moeten de bolsjewistische verliezen aan menschen en materiaal bezien worden.

Te Gaastmeer heeft zich een ernstig geval van .kolendampvergiftiging voorgedaan, dat veroorzaakt is door baldadigheid van twee jongens. Het schippersechtpaar Dijkstra-Krol was 's avonds op bezoek geweest-.bij kennissen, terwijl een paar meisjes ojk de kindefen pasten, die thuis in het schip waren gebleven. Een paar jongemannen wilden aan de meisjes een bezoek brengen, maar werden afgewezen. Toen waren zij zoo onvoorzichtig, den schoorsteen van het schip dicht te stoppen..

Na thuiskomst van het echtpaar vertrokken de meisjes, waarop de schipper en zijn vrouw naar bed gingen. Een paar malen werd een der kinderen wakker. De tweede maal vermoedde de moeder, dat er iets niets in orde was. Zij waarschuwde haar man, die opstond en toen bewusteloos neerviel. Ook de vrouw geraakte bewusteloos maar kwam vroeg in den morgen weer bij, waarna zij om hulp kon roepen Het slaapvertrek bleek vol kolendamp te zijn. Bij den vader en het oudste kind, een jongen van zeven jaar, kwam de hulp te laat. Zij waren reeds overleden. Het onderzoek wees uit, dat de schoorsteen, was dichtgestopt De politie en de justitie uit Leeuwarden hebben" de zaak in onderzoek Een der jongemannen moet reeds hebben bekend den schoorsteen te hebben dichtgestopt.

Het Japansche hoofdkwartier maakt bekend:

De Keizerlijke marine heeft tusschen 1 en T Februari in de wateren ten Zuidoosten van het eiland Ysabel (Salomonsarchipel) in totaal 13 vijandelijke schepen in den grond geboord en 86 vliegtuigen neergeschoten. De 13 schepen waren 2 kruisers, waarvan een binnen enkele minuten zonk, een torpedojager en tien torpedoboöten. De Japansche verliezen bedroegen drie torpedojagers, die beschadigd werden, waarvan een zwaar, en voorts 12 vliegtuigen, die niet terugkeerden Deze slag zal worden gekenmerkt met den „zeeslag ter hoogte van het eiland Ysabel".

De Italiaansche Voetbalbond heeft voor de komende lente fwee landenwedstrijden afgesloten: op 4 April tegen Zwitserland te Zurich en op 2 Mei, nogmaals tegen Hongarije, in een nog aan te wijzen Italiaansche stad

Onze grootmoeders kookten veelal op kolenfornuizen en daarop mochten de pandeksels rustig een kleppermarscheke maken. Dat was niet erg. Vuur was er genoeg in het fornuis en heet was /het ook .Daarom alleen al was het noodig, dat onze grootmoeders, veel meer water gebruikten bij het koken van aardappelen en groenten, dan* beslist noodig is.

Wanneer groenten met weinig water worden opgezet blijven juist de voedingsstoffen bewaard, welke anders met het water in den gootsteen zouden verdwijnen. En dat mag in dezen tijd, waarin de voeding zoon belangrijke rol speelt, niet gebeuren. Kookt dus vooral niet op „de manier van grootmoeder" Het is heusch niet noodig en bovendien hebt u dan veel minder gas noodig. Kookt met weinig water en u zult bemerken, dat u met weinig gas veel leunt doen)

De centrale persdienst van het Nederlandsche Arbeidsfront schrijft ons 0.m.: Zooals reeds werd bekend gemaakt, is de kinderbijslag verhoogd met ingang van de uitkeering. over het vierde kwartaal van 1942. In vele gevallen is echter de uitbetaling over dat kwar*aal reeds geschied, zoodat alsnog aanspraak kan worden gemaakt op een aanvullende uitkeering. Reels zijn bijzondere maatregelen getroffen om deze uitbetaling zoo vlot mogelijk te doen verloopen. Mën wordt daarom verzocht, geen aanvragen om uitbetaling bij de organen in te dienen, daar dit slechts tot extra briefwisseling en bijgevolg tot tijdverlies leidt.

In den nacht van 9 op 10 Februari hebben Britsche bommenwerpers storingsvluchten boven West-Duitsch gebied ondernomen, die in militair opzicht geheel zonder uitwerking bleven. Van groote hoogte lieten zij lukraak enkele bommen vallen. De aangerichte schade is van geen enkel belang.

Er komt loven in de renstallen — De training van de renpaarden voor het a-s. renseizoen dat in April geopend wordt, is weer begonnen. Voorloopig maken de paarden met de berijders ochlendwandelingen om de beenen los te maken. Een nieuwe aanwinst voor het komende seizoen is het Fransche paard „Escadrille". Han Dekkers, een der bekende pikeurs, met het nieuwe paard. (Foto Polygoon/Meijer m.).

Met nadruk wordt er nogmaals de aandacht op gevestigd, dat het publiek verplicht is zeepbonnen aan de wasscherijen af te geven, voordat deze de wasch in behandeling nemen. In vele gevallen wordt aan dit voorschrift niet voldaan, hetgeen ernstige moeilijkheden voor de wasscherijen oplevert. Voorts schijnt niet' voldoende bekend te zijn, hoeveel waschgoed men op de zeepbonnen kan laten wasschen. Derhalve wordt nogmaals medegedeeld, dat men per bon voor eenheidszeep 5 kg en per bon voor waschpoeder 9 kg droge vuile wasch kan laten behandelen. Óp beide bonnen tezameri kan men dus per maand 14 kg waschgoed laten wasschen.

Churchill's terugkeer van zijn luchtreizen naar Casablaric_i Cairo, Adana, Tripolis is saamgevallen met twee extra berichten van het Duitsche oppercommando, waarin het tot zinken brengen van 30 schepen, metende _ 212.000 br. ton, werd meegedeeld. Een vloot van schepen van Amerika onderweg naar de Sowjet-Unie, Engeland en N.-Afrika, volgeladen met kostbaar oorlogsmateriaal en benzine. De Duitsche extra-berichten betreffen meestal vijandelijke scheepsverliezen, vandaar dat de oppervlakkige waarnerner van de gebeurtenissen van dezen tijd, geneigd is te zeggen: o, schepen vernield! En daarbij onwillekeurig den indruk geeft, dat hij meent te zeggen: o, anders niet. Maar juist in die regelmaat zit de groote beteekenis van deze mededeelingen, die steeds weerkeerende woorden: onze duikbooten hebben in den grond geboord, zijn van beslissenden aard voor -den oorlog. Reeds wordt er in Engeland geschreven: wij kunnen den oorlog door de duikbooten verliezen. • Churchill's oogst van zijn luchtreizen is, voor zoover er openbaarheid aan gegeven is, gering. Met Roosevelt heeft hij in Casablanca planneh zitten uitwerken om vat te krijgen op de Europeesche tegenstanders en hij is ongetwijfeld op de grootste hindernis blijven steken: de duikboot-actie. Voor het overige heeft Casablanca niets opgeleverd, alleen een schijnvertoonihg De Gaulle—Giraud, een filmscênetje. En verder jieg-.tief resultaat. Want Stalin vertikte het aan deze conferentie mee te doen, ook niet als ze op een plek dichtbij de Sowjetunie zou worden gehouden. Hij had het te druk met zn offensief, ja zoo druk dat hij niet eens 'n waarnemer, niet eens wat deskundigen, een paar stafofficieren naar Casablanca kon sturen. Zoo ooit dan heeft Stalin hiermede weer bewezen, dat hij zn eigen oorlog voert. Hjj weet nu zoo langzamerhand wel, dat hij geen 100 pet. steun van Amerika of Engeland heeft te verwachten, dat deze er integendeel op uit zijn de Sowjet-unie zich te laten doodvechten, hopende dat dan ook Europa's sterkste krachten zullen zijn uitgeput. Daarin denken Amerika en Engeland hun kans te zien. Natuurlijk zuilen Londen en Washington zooveel mogelijk oorlogsmateriaal en voedsel naar de Sowjet-unie transporteeren in dit stadium van den strijd en zelfs — we wezen kort geleden op uitlatingen ln die richting — zullen Engeland en Amerika desnoods in Europa de Sowjet-unie baas laten als deze te machtig blijkt om ten prooi te vallen aan hun imperialisme. Intusschen moet Stalin's houding sn Engeland en Amerika toch wel voorgevoelens opwekken. Ook in de Turksche conferentie stelde Stalin geen rechtstreeks belang en het resultaat van Adana zal het Engelsche volk wel niet als een grooten steun beschouwen voor het verdere verloop van den.oorlog. Al deze bezoeken van den Britschen premier raken niet de twee groote en beslissende factoren: de strijd aan het Oostfront en die op de Oceanen. In den eerste verdedigt zich Europa tegen de overheersching van de steppe, zooals het al vele malen in de geschiedenis heeft moeten doen. Maar het verdedigt zich nu met het doel om die invasie uit het Oosten voor goed onmogelijk,* maken. Hitler en Mussolini weten d!___-t kan. Het continent van Narvik tot a___de Middellandsche zee en van de kusten van Noordzee en Atlantischen Oceaan tot Reval, de Oekraine en de Krim met meer dan millioen bewoners is zonder twijfel in staat aan deze oostelijke bedreiging te ontkomen. Die berust immers alleen op de massa, zoowel wat menschen als materiaal betreft. En tegenover deze massa kan het door de As geleide Europa een wapenarsenaal zetten van belangrijk grootere beteekenis, terwijl het over arbeids en soldatenreserves beschikt, welke die van de Sowjet-unie ver te boven gaan. Er kan geen sprake van zijn, dat de As-mogendheden, bij een juiste verdeeling van krachten en een goede organisatie, den strijd in het Oosten verliezen. Het vertrouwen op de overwinning, waarvan Hitler, Góring, Göbbels, Mussolini dezer dagen getuigd hebben berust niet op woorden, het berust op logisch denken en op de zekerheid dat de juiste besluiten zullen worden genomen. De andere beslissende factor is destnjd op de Oceanen. Beslissend, omd_t daarvan afhangt of het groote oorlogspotentieel dat de gezamenlijke inspanning van Amerika en Engeland opbouwt, gebruikt kan worlen. Tot dusver is dit niet het geval, a thans niet in die mate, dat de verdedif.ing van Europa er in het minst door w -rdt geschokt. En de toekomst lijkt voor Amerika en Engeland nog sombeider. De oorlog kan,, tengevolge van b_t optreden der duikbooten, verloren worden. Inderdaad, de As, die in het Oosti i een verdedigingsoorlog voert, valt op c. Oceanen aan. Steeds meer duikboot _n loopen van stapel, steeds onveiliger worden de enorm lange verbindingslijn jn der geallieerden. Tot dusver is elk ve jveermiddel onvoldoende gebleken. To. uit de sterkst beschermde convooien warden de meest waardevolle schepen weggeschoten. Onder deze omstandigheden is er geen kijk op, dat Amerika en Engeland bij machte zullen zijn Europa aan te vallen, integendeel, indien de verhoudingen op de zeeën niet veranderen, worden de mogelijkheden van aanvallend optreden voor Londen en. Washington met de week geringer. Dat wist Churchill wel voor hij op reis ging en Roosevelt zal hem in Casa» blanca geen middel ter Verlichting van zijn zorgen aan de hand hebben gedaan. Het vraagstuk der transportmiddelen, der verbindingslijnen is het eenige dat weegt in den oorlog tusschen Europa en het door Engeland gesteunde Amerika en het is, als gevolg van Duitschland's maatregelen, onoplosbaar geworden.

„Sonderausweise", die door de ,J3eauftragten des Reichskommissars-Polizeioffi_iere" zijn verstrekt voor de nachtelijke uren van middernacht tot 4 uur, waarin het verboden is zich op straat te bevinden, gelden zonder meer ook, wanneer de verboden nachtelijke uren worden uitgebreid. RAUTER, S.S.-Gruppenführer en Luitenant-generaal der politie.

Id Londen is Dinsdag bekend gemaakt, dat tijdens het laatste weekeinde viin Januari de hevigste storm sinds Jaren neeft geraasd oyrr Zuid-Oost-Engeland »n Londen Door overstroomingen is in uitg.-strekte geb. eden groote schade aangericht, vooral in de Midlands, in Sussex en in andere deelen van de Oostkust.