De courant Het nieuws van den dag

(Van onzen Bosschen correspondent.) DEN HEMEL", Nov. — Dit verhaal is in den hemel geschreven. „Den Hemel" is een herberg aan den weg van Tilburg naar Hilvarenbeek en we stellen er Prijs op de herkomst dezer regelen 200 nauwkeurig te vermelden, omdat ••Den Hemel" een herbergnaam met brabantsche traditie is en dit verhaal Jhet niets anders dan met Brabantsche traditie en folklore van doen heeft. Hos wij zoo op den elfden November, den dag van ..Slenter; Meerten" in „Den Hemel" terecht kwamen? Wel, we heb ken een Brabantschen „overtrek" meegemaakt. In de oude heerlijkheid „Tuldel en Breukeling" onder Esbeek kocht „De utrecht" enkele jaren terug een groot landgoed met honderden hectaren moerassen, bosch en heide. Men is deze Sronden gaan ontginnen en dezer dagen 18 de eerste boerderij gereed gekomen. De bewoner van deze boerderij, de landbouwer H. Oerlemans, is nu deze van de eeuwenoude boerderij Sint

wonen.

acob onder Goirle naar de Poorthoeva °P den Tuldel verhuisd. Als u en ik gaan verhuizen dan bellen een of anderen verhuisbaas op, die *°rnt, ziet en laadt op en dan volgt de rest vanzelf. Bij de Brabantsche boeren *aat dat anders. Het is in het Zuiden een °ud boerengebruik, dat de buurt, waar ~e nieuwe boer komt te wonen, hem en *ccl zijn „hebben en houwen" gaat halen Al wat in de buurt een wagen en e*n paard heeft, spant in, gezamenlijk *tiden ze naat de hofstede van den boer, Jaaden daar alles op wat los en vast is etl dan begint de „overtrek". Dit oude Sebruik is nog steeds in eere, al gefehiedt de verhuizing niet altijd met zoo- J?ccleel omslag en feestelijkheid als van- C?aa_ het gsval was. De heeren van „De r'recht" hadden er prijs op gesteld de- £en verhuis een min of meer feestelijk *arakter te geven; en de heer J. M. Lau*ers, oudhoofd der school te Esbeek, die >P gebied der boerenfolklore een deskundige is, had er voor gezorgd, dat de ude vormen zoo strikt mogelijk in acht eerden genomen. 1™ den schemer van den zeer vroegen * morgen trok een groot aantal wa*er|s op weg van Esbeek naar Goirle, *en afstand van drie uur rijden. Wagens, *>aarden en bemanning waren feestelijk ersierd. De bemanning, die voor het *rootste deel uit vrouwen bestond, droeg oude Brabantsche kleederdracht, /*e jongens in blauwe kiel en met een pPieren roos op de zijden pet, de boe- 'n schort en omslagdoek en s?tooid met de oude Brabantsche muts. e Paarden droegen rozen in de manen J 1 v'>aggen op het haam. Ook de wagens aren opgesmukt. Het pronkstuk van en stoet was de z.g. „schuren kéér", een eer feestelijk versierde wagen met een Jll^ vol rozetten, waarin de boerin met b.e kinderen en de bedden straks een zouden vinden. of e grauwe Novemberdag was een uur t e,6 n oud, toen de stoet op het erf van ' 'nt Jacob" arriveerde. Direct werd met Pladen begonnen. Pootige boerenkerels 0 struische boerendochters klommen jP de stroo- en houtmijten, sjouwden et huisraad en landbouwgereedschap b 'n vlot tempo werd de heele boerende , 6nin~ op de wagens geladen. Een el der meisjes hield ondertusschen de ljr cht bij de kroon. Deze feestelijke Vr°°n' een sierlijk product van nijvere Ve Wenhanden en bestemd om bij het 0 rtrek in de „schöön kéér" te worden a *>enangen, moet door de vrouwen 2__Stvallig worden bewaakt. De mannen *h i6r n*' op uit eze kroon te rooven hai gen zl* °_arm' an hebben ze een

"e kroon, die de buurlieden van de nieuwe boerderij in de woonkamer onder de schouw ophangen. De kroon blijft daar hangen, tot er weer een nieuwe boer in de buurt komt

•«utste maaltijd in de oude boerderij, waaraan alle boeren en ooerinnen deelnemen.

Foto's Het Zu In een grooten stoet verlaten de boeren het dorp. Voorop gaan de boerinnen uit de buurt met het vee, daarachter volgt de „schóón kéér (schoone kar) waarin de boerin zit met de kinderen. Dan volgen de verdere wagens met huisraad, gereedschappen, oogstvoorraad.

's-GRAVENHAGE, 28 Nov. — Bij het departement van Landbouw en Visscherij is in vergevorderden staat van voorbereiding een besluit, houdende regeling van de rechtspositie van den kweeker van rassen van bepaalde door den secretaris-generaal van het departement van Landbouw en Visscherij aan te wijzen cultuurgewassen. Krachtens deze regeling zullen aan den kweeker van een nieuw ras van een aangewezen cultuurgewas, te weten aan dengene, die het ras het eerst nieuw gewonnen heeft, zekere rechten worden toegekend, indien op zijn aanvrage dat ras door de bevoegde instantie in een centraal rassenregister wordt ingeschreven. Dit register zal worden verdeeld in verscheiden afdeelingen, die voor één cultuurgewas of groep van cultuurgewassen verschillend zullen zijn. Een ras zal slechts als nieuw worden beschouwd, indien het zich van andere rassen, waarvan op het tijdstip van indiening van de aanvrage reeds voortkweekingsmateriaal in den handel is gebracht of waarvan de inschrijving in 't centraal rassenregister is verzocht of verkregen, voldoende onderscheidt en in voldoende mate raszuiver is. Rassen, waarvan op het oogenblik van de instelling der desbetreffende afdeeling van het oentraal rassenregister reeds voortkweekingsmateriaal in den handel is gebracht, kunnen, derhalve voor inschrijving in 't centraal rassenregister en de uit zoodanige inschrijving voortvloeiende rechten niet in aanmerking komen. Slechts voor bepaalde landbouwrassen zal hierop een uitzondering worden gamaakt. Het ligt in het voornemen in de eerste plaats ,te bevorderen, dat de wettelijke regeling binnen afzienbaren tijd in werking zal kunnen treden ten aanzien van landbouw- en groentengewassen.

(Van onzen correspondent). 's-GRAVENHAGE, 28 Nov. — Er komen, naar wij vernemen, dezer dagen maximumprijzen voor vischsoorten als sprot, zeebliek e.d. Hierbij zal onderscheid worden gemaakt tusschen vischjes meer dan 10 cm. lengte en van kleinere afmetingen. Het is gebruikelijk, dat deze vischjes in bosjes worden verkocht. Het zal dan voor den kooper zaak zijn, goed toe te zien, dat het binnenste gedeelte van zulk^een bosj van dezelfde hoedanigheid is als de mooi uitziende vischjes, die zich aan den buitenkant bevinden. Gerookte en gestoomde schar zal voortaan uitsluitend in pakjes mogen worden verkocht, zooals men den laatsten tijd ook al veel zag.

BERLIJN, 27 Nov. - Volgens Amerikaansche berichten zouden de Duitschers van plan zijn Belgrado met Stuka's te bombardeeren, ten einde aldus een beëindiging van de guarilla in de Servische bergen af te dwingen.

Hienaar gevraagd, antwoordde men van bevoegde zijde, dat het niet Duitschlands gewoonte was om buiten den oorlog een stad in puin te leggen. Dat liet men aan de Engelsche koloniale politiek over. Ten aanzien van genoemde z.g. guerilla, volstaat men met de verklaring, dat het hier waarlijk niet ging om gebeurtenissen van wereldpolitieke beteekenis.

TIET systeem vn klantenbinding — tl het wordt niet verheeld — heeft zijn bezwaren. Daar moet overheen worden gestapt om misbruik van distributiebescheiden te voorkomen. Een van die bezwaren wordt naar voren gebracht door een lezer uit le Exloermond. die schrijft:

„We mogen nu maar bij één kolenhandelaar bestellen, maar die van mij verkoopt geen turf. Op mijn acht bon nen ontving ik tot nu toe nog slechts twee mud eierkolen. Ik moest zuinig zijn. zei hij, want hij wist niet of ik wel wat kreeg. Verleden jaar heb ik drie weken zonder brandstof gezeten om dezelfde reden. Is daar iets aan te doen?"

HET Rijkskolenbureau verzoekt ons, onder de.aandacht te brengen, dat verbruikers, die moeilijkheden hebben met het aanschaffen van brandstoffen op hun kolenbonnen, zich hierover steeds dienen te verstaan met den kolenleverancicr, bij wien zij staan ingeschreven. Deze kan zich in het geval, dat hij minder tijdig van brandstoffen wordt voorzien dan naar omstandigheden mogelijk geacht mag worden, wenden tot de brandstoffencommissie, die de brandstoffenbelangen van de betreffende streek behartigt.

Indien aan een verbruiker, niettegenstaande zijn herhaald verzoek aan zijn leverancier, geen brandstof op de bonnen wordt afgeleverd en hij inderdaad vrijwel niet meer in het bezit is van brandstoffen, kan hij zich wenden tot de betreffende brandstoffencommissie. Het adres van deze commissie kan hij aanvragen bü den plaatselijken distributiedienst.

De verbruiker wende zich nimmer tot het Rijkskolenbureau. Dit bureau toch moet eventueele klachten weer doorgeven aan de brandstoffencommissie, zoodat men, door zich tot het Rijkskolenbureau te richten, slechts vertraging in de afdoening van klachten bereikt.

VRAAG: Hoeveel is een eenheid vaste brandstoffen in kilogrammen? In de krant staat: maximaal 75 K.G. Maar . . . hoeveel is het minimum? De kolenhandelaren leveren allen slechts 70 K.G. eierkolen of anthraeiet op een bon, terwijl op andere plaatsen weer 75 K.G. wordt gegeven.

ANTWOORD: Een eenheid vaste brandstoffen is een hectoliter, d. w. z. een inhoudsmaat. Het gewicht van een hectoliter brandstoffen is uiteraard afhankelijk van de soort kolen. Bovendien zal een H.L. natte kolen zwaarder wegen, dan wanneer deze kolen in drogen toestand verkeeren. Het maximum gewicht evenwel is vastgesteld op 75 K.G.

VRAAG: Daar ik een groote dubbele kamer bewoon, heb ik één kamer verhuurd. Voor de in deze kamer aanwezige kachel heb ik drie brandstofbonnen ontvangen (voor October-November). Mijn vraag is nu: kan ik de brandstoffen, welke niet noodig zijn voor verwarming van de verhuurde kamer, ten eigen bate aanwenden, of moet ik alles afstaan aan de huurster, zooals deze wenscht f

ANTWOORD: Wanneer de brandstoffen in den pensionprijs zijn inbegrepen — en u dus voor een bepaald bedrag een kamer „met verwarming" hebt verhuurd — blijven deze brandstoffen uw eigendom en houdt u daarover de beschikking. Is zulks niet het geval, dan betaalt de huurster de brandstoffen afzonderlijk en kunt u er dus niet meer over beschikken.

VRAAG: Op doktersadvies moet ik onderkousen dragen. Hiervoor moet ik zes punten plus mijn kousenbon afstaan, zoodat ik dus geen boyenkousen kan koopen. Weet u hier raad opt

ANTWOORD: Wij verwijzen u naar den plaatselijken distributiedienst, waar u uw moeilijkheden kunt voorleggen. Wij raden u aan, daar tevens een doktersattest óver te leggen.

VRAAG: Mijn zoontje is half November drie jaar geworden. Op zijn stamkaart kan ik nu niet meer koopen. Moet ik dus een textielkaart voor hem aanvragen of moet ik ivachten, tot de nieuwe textielkaarten uitkoment ANTWOORD: Er wordt uitgegaan van den toestand op 1 November 1941. Toen viel uw zoontje onder de regeling, dat op zijn stamkaart kon worden gekocht en ook thans is dit dus nog het geval. Zoolang de textielkaarten voor kinderen van I—31—3 jaar nog niet zijn uitgereikt, kunt u voor uw zoontje nog op zijn stamkaart koopen. Eerst na uitreiking van genoemde kaarten kan alleen op de punten van deze kaart en/of toeslagkaarten worden gekocht. Zooals bekend is thans de uitreiking van deze kaarten aangekondigd.

Vraag: De maximumprijs voor tarwebrood in Utrecht is 19 cent. Waarom mag dan voor volkorenbrood 23 cent worden berekend?

Antwoord: Er is geen enkele reden om voor volkorenbrood een hoogeren prijs te vragen dan in de betreffende plaats voor gewoon wit en bruinbrood geldt, tenzij het mode) afwijkend is. Volkorenbrood zou in Utrecht dus niet meer dan 18 cent afgehaald en 19 cent bezorgd mogen kosten. Het valt onder de categorie „bruinbrood", en, zooals gezegd, slechts wanneer het bijv. in casinovorm is gebakken of wanneer de bakker een specialen oven heeft gebruikt mag het als luxebrood worden beschotiwd. De genoemde prils van 23 cent is in ieder geval onjuist.

Torn Poes ging natuurlijk niet weer slapen. Hij trok zich niets van heer Bommels gemopper aan en hy rustte niet, voordat .Ollie het heéle verhaal van den reuzenvogel had gehoord. Je begrijpt, dat heer Bommel toen klaar wakker werd en met één sprong naast zijn bed stond. — Dat had je direct moeten zeggen, jonge vriend, bromde hij. „Hoe kan ik nu weten, dat zoon monster als een dief in den nacht door de wolken sluipt! Zeg nu zelf Torn Poes, als men diep ligt na te denken, hoort men zooiets niet.. .. — Hm, nee, misschien niet, zei Torn Poes, „maar er is nog iets anders, heer Ollie! Dat beest verdween in de richting van slot Bommelstein en als ik er goed over 175.

nadenk, zou het best kunnen zijn, dat er op uw kasteel vreemde dingen gebeurd zijn, terwijl we weg waren. Een onbewoond kasteel, dat zoo eenzaam tusschen de bergen ligt, is altijd een gevaarlijk ding. Laten we er gauw naar toe gaan, heer Ollie! We hebben in ieder geval kans, dat we onderweg een spoor van den vogel vinden!" Even later beklom de Oude Schicht krakend en piepend de heuvels en het duurde niet lang voordat ze slot Bommelstein in het gezicht kregen. — Als je vermoeden waar is, jonge vriend," zei heer Bommel op somberen toon, „dan dreigt er wat, dan zwaait er wat! Een Bommel laat zich niet ongestraft zijn huis ontrooven, wie dat nu ook probeert!"

DUIZEND rantsoenen boter wil nogal wat zeggen: zij geven recht op niet minder dan 250 kilo, ter waarde van f6OO. Het is duidelijk, dat dergelijke kwantums niet eiken dag worden verstrekt en wanneer tweemaal achtereen, met enkele dagen tusschenruimte, een dergelijke bestelling wordt gedaan, zal de leverancier zich stellig moeten afvragen of de zaak wel gezond is en de bonnen wel aan de door den distributiedienst gestelde eischen voldoen. De bonnen in kwestie zijn geen gewone bonnen, maar zoogenaamde verzameltoewijzingen voor winkeliers en grossiers. Deze biljetten bevatten het dis trictsstempel van het desbetreffende distributiekantoor, alsmede het codenummer van den winkelier, wiens stempel er bovendien ook nog op moet voorkomen! Een vertegenwoordiger van een groote melkproductenfabriek in Amsterdam- West ontving nu van den melkhandel zoon duizend rantsoenen-boterbiljet en den eersten keer werd de partij dadelijk geleverd en contant betaald. De kooper zeide in opdracht van een derde de bo ter te koopen, maar toen hij na eenige dagen een even groote bestelling deed en wederom met een duizend rantsoenenkaart kwam aandragen, begon de leverancier de zaak verdacht te vinden. Hij verzocht den man Maandag daarop terug te komen, en stelde ondertusschen de politie van zijn bevindingen op de hoogte.

Tijdens het opladen van de tweede partij boter kwam de recherche toen tusschenbeide en stelde den melkhandelaar in arrest. Een deskundig onderzoek van de rantsoenkaarten bracht aan het licht, dat het districts- en codenummer daarop heel handig waren vervalsc'ht. Bovendien kwam ook vast te staan, dat door het distributiekantoor in West nooit kaarten voor duizend rantsoenen boter zijn uitgereikt, zoodat daarmede het bedrieglijke van de heele zaak duidelijk genoeg was aangetoond. lets anders was het bepalen van de schuld van den melkhandelaar, die zich heden voor de rechtbank te Amsterdam te verantwoorden had. Hijzelf verklaarde geheel te goeder trouw te zijn geweest, niet vermoed te hebben, dat de bonnen vervalscht waren en slechts in opdracht van een derde de boter te hebben gekocht. Deze lastgever had hem er leelijk laten inloopen, aldus verdachte: hij zat nu al honderd dagen onschuldig in voorarrest, terwijl zijn gezin honger leed.... Ook vond hij het niet fair van den boterleverancier, met wien hij al jarenlang zaken had gedaan, dat deze, zonder bij hem vooraf even te informeeren, maar dadelijk de politie er bij geroepen had. President: De man dacht natuurlijk, dat u wel meer van die vervalsching zou afweten. Een duister punt in het gedrag van verdachte was, dat toen de politie ten kantore van de melkfabriek bezig was het voor de geleverde boter betaalde geld na te tellen, verdachte gepoogd heeft een blocnote en eenige briefjes op

deze leveranties betrekking hebbende, te doen verdwijnen. Als getuige werd gehoord een boterhandelaar van denzelfden naam als dengene in wiens opdracht verdachte de boter gekocht zou hebben. Verdachte wist namelijk niet precies meer wie zijn lastgever was geweest. Deze getuige verklaarde een jaar of zes, zeven geleden wel eens zaken met verdachte te hebben gedaan, maar nadien niet meer en nooit had hij hem opdracht voor duizend rantsoenen boter gegeven. De ware lastgever was echter volgens verdachte niet verschenen en hij betreurde het, dat men hem niet de gelegenheid had gegeven dezen op te sporen, want dan zou hij hem zeker wel hebben kunnen vinden. Het over verdachte uitgebrachte rapport vermeldde, dat hij niet in staat was zelfstandig een zaak te drijven, dat hij steeds met geldgebrek te kampen heeft en als gevolg daarvan in minder aangename verwikkelingen pleegt terecht te komen.

De officier van Justitie stelde vast, dat de toewijzingsbonnen waren vervalscht en dat verdachte daarvan geweten moet hebben daar hij, volgens eigen verklaringen, vaak opdrachten voor derden uitvoerde, zoodat het onaannemelijk is, dat hij dan het verschil in de bestempeling op de kaarten niet heeft opgemerkt. De eisch luidde: één jaar gevangenisstraf. De verdediger, mr. Muller Ma ssi s, constateerde, dat er wel degelijk nog een persoon in het spel geweest moet zijn, in wiens opdracht verdachte handelde en hij vond het jammer, dat men zijn cliënt niet de kans heeft gegeven dezen man op te sporen. Pleiter achtte het overtuigend bewijs, dat zijn cliënt van de vervalsching op de hoogte moet zijn geweest, niet geleverd en vroeg dan ook vrijspraak. Uitspraak over 14 dagen.

Eigen to; Nijvere meisjeshanden zijn bezig met de wijtinj, een zeevisch, die profiteert van de bijzondere omstandigheden en op den voorgrond treedt. Gezoden, in dobbelsteentjes gesneden, en met gelei overgoten, wordt zij ingeblikt, en krijgt door deze bereiding een beteren smaak. „U krijgt nog soya-olie en gelatine en u hebt nog blik in voorraad?" „Wij kregen 10 _ van ons olie-gebruik in 1939 toegewezen, met de gelatine-toewijzing gaat het best en wij hebben nog 'n beetje goed wit blik. Wy kunnen dus nog voort. Maar wij zouden best wat meer visch kunnen hebben." „Was de vangst van riviervisch dit jaar goed?" „Zij was eerder zeer middelmatig. Een

(Van een specialen verslaggever). GORINCHEM, 25 Nov. — „Inmaken? Wij maken alles in. Als het maar visch is. Wij maken alver in en wij maken steur in, wij hebben zalm ingemaakt (het was ons groote artikel) en wij wilden best, dat er weer eens 'n paar tuimelaars op de rivier verdwaalden. Die wij onlangs hebben gekocht en ingeblikt, wogen meer dan 500 pond en het was prima visch, het leek eerder fijn rundvleesch..." De directeur van deze zeer bekende Hollandsche vischconservenfabriek gaat ->p zijn praatstoel zitten, als ik hem vraag, of er nog wat te doen is in zijn branche. Dat is niet eens zoon gekke vraag. Het materiaal, blik, visch en bepaalde ingrediënten, is eerder schaarsch. Maar de vraag is grooter, om niet te zeggen geweldig. De blikjes worden den fabrikant onder de handen vandaan gehaald. Vooral bepaalde. Als b.v. stoofpaling, in soyaolie gebakken spiering en gebakken bokking, alles in blik, kant en klaar voor de consumptie en onbeperkt houdbaar, zooals de vakterm luidt.

MAAR ook de halfconserven als wijting in gelei, snoek of snoekbaars in gelei, de alver _ la sardine (in tomatensaus), de ansjovispastei, de levertjes van de wijting in blik, de makreel in tomatensaus (licht gerookt en dan gesteriliseerd), de vischpastei, waartoe de baars, de brasem, de bliek, de snoek, de voorn en de Zuiderzee-post het hunne bijdragen, gaan vlot weg. „Maar wat wilt u dan nog meer?" vraag ik verstomd. „Visch." ??? ? ? „Van alle vischsoorten, die ik u heb genoemd, zijn alleen de post en de wijting ruim te krijgen. Voor de andere zijn n.l. maximum-prijzen vastgelegd, en nu is het een waarheid als 'n koe: Waar maximumprijzen zijn, verdwijnt de visch van de markt." „De maximumprijzen zijn dus te laag." „Een tien voor uw economie. Wij kunnen geen visch krijgen, d.w.z. haast geen visch." „Waar blijft die dan?" „Tusschen schip en wal. De visscher, die alle kosten en werk heeft, krijgt officieel te weinig *-oor zijn vangst en de grossier, aan wien hij moet leveren en die veel minder kosten heeft, krijgt te veel. U begrijpt dus, wat dikwijls gaat gebeuren. En het is practisch onmogelijk, daarop voldoende controle uit te oefenen." „Een kwestie, waarmee u bij de Visscherij-Centrale moet zijn, dunkt mij. Maar hoe dan ook, u krijgt te weinig visch. En degene, die aan u moet leveren? Ik meen toch. dat u recht heeft op een bepaald percentage van uw vroegere afname?" „Die krijgt zelf ook niet." „Hm. Hoe smaakt die gekookte wijting? Het lijkt mij geen aanzienlij.? vischje." „Is het ook niet. Maar in gelei voldoet zij uitstekend. Zij is te vergelijken met paling in gelei. Gaat u maar eens mee naar de fabriek, dan zal ik u laten zien. hoe wij het doen. En de proof of the pudding is in the eating. nietwaar? In dezen tijd. nu het moet, er komen geen buitenlandsche vischconserven meer aan de markt, en wij moeten ons ook overi!ens behelpen, leeren vele menschen onze eigen visch en vischconserven waardee ren. Kijk u eens. er zijn blijvers en wij kers. soorten, die ook in normale tijden ?ullen blijven gaar. en andere, die geer consument dan meer zal aankijken en geen fabrikant meer maken....

DE fabriek is een groot pand, waar 80 man personeet, meisjes uit Gorcum •r> jongens uit Woerkum. druk bezig zijn. B.v. met de wijting, die gezoden en tot dobbelsteentjes versneden, in een blikje wordt gestopt, een pollepel gelei over zich heen krijgt en daarna door een felsmachine van de buitenwertld wordt afgesloten. Of met ac posten, die, na eerst ontdooid te zijn (zij komen, stuk voor stuk ingevroren, „geglazuurd" heet dat. ui* Urnuiden), onthoofd worden en ontdaan van wat niet in een vischpastei be hoort. Of met de snoek, die in mooten wordt gesneden of met een andere voorhanden vischsoort. die geconserveerd moet worden en door een speciale behandeling zoo aangenaam van smaak wordt, dat het publiek ze graag neemt Op dat gebied kan veel bereikt worden. Ik proef het b.v. aan de wijting in gelei, die inderdaad veel weg heeft van de dure paling in gelei. En ik heb nog nooit zulke lekkere stoofpaüng gegeten, als stoofpaling in blik. En dat komt, zegt meneer Schetselaar die alles van visch afweet, omdat hij en zijn voorgeslacht sinds menschenheugenis in visch hebben gedaan, hoewel hijzelf, persoonlijk meen ik, geen vischeter is, hetgeen bij wijze van curiositeit vermeldenswaardig is: dat komt. zegt deze expert op het gebied van vischbereiding en conserveering, omdat bij ons het vet er in blijft, en het aroma er in blijft, en die gaan er in keukens» meestal uit."

bepaalde oorzaak daarvan kan ik u trouwens niet noemen. En de „oude heer" van de firma, de heer Van Straten sen., die zijn heele leven aan de rivier zaken heeft gedaan, kan het ook niet Er zijn wel eens van die jaren. Zelfs de finten zijn dit' keer tegengevallen." „En elft wordt er niet meer gevangen?" „Geen enkele." „En zalm?" „Matig." „Leent de Hollandsche talm zich niet voor inblikken?". „Te duur en te vet. Wordt in blik niet lekker. Daarvoor moet u Amerikaansche hebben. Die leent zich er juist heel goed voor." Er zit dus nog meer in blik dan er tn zit. De eene vischsoort wordt smakelijker door de bereiding, de andere verliest haar waarde. En het is het geheim van den smid, in dezen dus het fabr,, heim van de Woerkomsche firma, hoe de juiste bereiding moet zijn. En ook zij heeft dikwijls eerst na lang experimenteeren de beste methodes gevonden.

Zoo worden de blikjes met vischpastei gevuld, de pastei, waaraan haast alle riviervisschen mitsgaders het bekende IJselmeer-postje het hunne bijdragen.

(Van onzen correspondent). 's-GRAVENHAGE, 28 Nov. - De Haagsche hondjes moeten sinds twee dagen aan de lijn. aldus heeft de burgemeester verordonneerd en het is opvallend hoe in dezen korten tyd het Haagsche stadsbeeld veranderd is. De straten schijnen verlaten nu onze •iervoeters er niet meer vrij mosen ronddartelen. De Hagenaars verschijnen nu af en toe met hun lievelingen aan het riempje, doch dan moet het hondje weer dadelijk naar huis toe. Voor een dame van het Bezuidenhoutkwartier ware het te wenschen ge als de opzienbarende bepaling een dag eerder was uitgevaardigd. Waarschijnlijk zou zij dan nog in het bezit geweest zijn van haar zoo gewaardeerden huisvriend. Enkele dagen geleden zag men in ongeveer alle bladen een groote advertentie opgenomen, waarin f 250 belooning werd uitgeloofd voor hem of haar die de Airedaleterrier „Babby" kon terugbezorgen, die op Dinsdagmorgen in de omgeving van het Bezuidenhout en het Haagsche Bosch was weg^eloopen. De eigenares die er zooveel voor over had om haar „Babby" weer terug te krijgen, heeft echter geen geluk gehad. Na de plaatsing van de annonce, hebben de telefoon en huisbel bij haar niet stilgestaan. Er kwamen meer dan zestig Hagenaars opdagen, die meenden ..Babby" ergens gezien te hebben, of die met een soortgenoot kwamen aanzetten, die veel op den hond leek. Het bleek echter niet de gezochte te zijn, tot de eigenares gisteren de droeve mare ontving dat haar geliefde ..Babby" op den Leidschen straatweg was overreden en gedood Het stoffelijk overschot was naar ei meentelijke bewaarplaats ovi waar het door de bedroefde c herkend. De familie was in het bezit van twee Airedaleterriers; Bobby de moec Babby de dochter, die beiden de vreugde van het huis waren. Nu Babby verdween, is niet alleen de bewoonster troosteloos, maar ook moeder-hond. die sinds de verdwijning alle voedsel weigert en nu wegkwijnt