Algemeen Dagblad

GRONINGEN. — Gebrek aan woonruimte heeft van de afzonderlijke kinderkamer, waar de kleintjes ongehinderd konden spelen en rommelen, een nagenoeg onbereikbare luxe gemaakt. Maar ook nu nog moeten de kinderen in huis gelegenheid hebben zich rustig met hun spel bezig te houden. Zelfs voor een permanent speelhoekje zijn de kamers van moderne huizen echter meestal vrij klein. Veranderde omstandigheden kunnen vindingrijk maken! Zo heeft een Groningse fabrikant van opvouwbare stalen meubelen er iets op bedacht, om ook in een klein huis de kinderen een eigen speelhoekje te bezorgen. Opvouwbare stoeltjes en tafeltjes in lilliput-formaat werden ontworpen als speciale meubelen voor het kind. Die meubeltjes zien er gezellig uit en zijn bovendien erg practisch. Als de kinderen naar school zijn of naar bed gaan Is een speelhoekje met deze opvouwbare meubelen ingericht, in een wip van de vloer. In opgevouwen toestand nemen zowel de stoeltjes als het tafeltje heel weinig plaats in, zodat zij in een hoekje van een kast of in hal of gang op te bergen zijn. Deze „Jaco” kindermeubelen zijn vernuftig geconstrueerd. De stoeltjes zitten makkelijk, het tafeltje heeft de juiste hoogte. Bij de vervaardiging is er rekening mee gehouden, dat de kleintjes hun vingertjes niet kunnen klemmen, ook niet wanneer zij de meubeltjes zelf opvouwen. Is het mooi weer dan kan het speelhoekje in minder dan geen tijd naar buiten verhuizen, terwijl de meubeltjes ook handig zijn om mee te nemen op vacantie, voor picnics en kampeertochten. Hier ziet u Miesje en Annelies in hun speelhoekje bezig, met de buurjongetjes Jan en Ton. Moeder heeft een fauteuil en een bijzettafeltje wat opzij geschoven en daardoor kwam er reeds voldoende ruimte vrij voor deI te kindermeubeltjes. I Straks als de kinderen naar bed zijn, verdwijnen stoelen en tafeltje I opgevouwen in de gangkast. Dan kan I het hoekje weer als zitje voor volwas' senen worden gebruikt. | Wanneer wij onze meubelen er op af weten te stellen kan in kleine

woonruimten ieder gezinslid toch nog voldoende plaats voor zijn bezigheden overhouden. Zelfs de kleintjes hoeven hun speelhoekje niet te missen!

Zo ingericht en zo van de vloer, zo n kinderhoekje met opvouwbare meubelen.

TWEE meisjes en een man poseren hier voor u. Die man staat voor een moeilijk vraagstuk. Voor dat probleem wilden wij u ook stellen lezers. Ja lezers, want wij hebben in treinen, restaurants en op andere plaatsen, waar men in het publiek de krant pleegt te lezen herhaaldelijk gezien, dat ook u een blik en zelfs een zeer uitgebreide op deze vrouwenpagina werpt. Schaamt u zich daar niet voor, wij mogen dat wel en zien uw ogen graag over deze kolommen dwalen. Mocht dat vandaag weer gebeuren, dan willen wij u deze vraag voorleggen.

Welke Eva van het tweetal op onze foto heeft uw voorkeur? Zoudt u, wanneer u het voor het zeggen had het liefst uitgaan met de vrouw rechts, die er zo lieftallig uitziet met haar half lange blonde kapsel, haar pastelkleurige gebloèmde jurk die de taille niet doet raden en een gracieuze wijde rok! Of voelt u meer voor de linkse met het ondeugende korte haar en de sjieke, donkere jurk in Parijse stijl? Zijn mening IK kies de linkse, zei een bekende kunstschilder ons, maar zet mijn naam toch maar niet in de krant. Ik zou het misschien met de vrouwen in mijn omgeving aan de stok krijgen, waarvan er nagenoeg nog geen enkele er zo uitziet als die dame in dat donkere jurkje. Toch kijk ik met plezier naar dat pittige meisje. Zij geeft je de dndruk, dat er met haar een onderhoudend gesprek is te voeren, waarbij je om het ijs te breken niet over het weer en wat-hebje-mooie-blauwe-ogen hoeft te beginnen. Dat gebloemde vrouwtje is echt wel lief, maar daar blijft het dan ook bij Als je haar ziet krijgt je als man het gevoel dat je een beschermend ridder moet zijn, maar dat sjieke vrouwtje heeft een air van ik weet wat ik wil! Het Roosje IK stem voor dat roosje, zei een andere vriend van ons, toen wij hem de foto voorlegden. Zo lief en onschuldig dient een vrouw die mijn hart bekoort er nu net uit te zien. Zeker, dat zwartje is wel sjiek, maar wat zij draagt is zo „uitgekookt”. Van een vrouw verwacht je dat ze er lief uitziet en zo’n beetje tegen je op ziet. Dat doet dit charmante blondje beslist. Nee, zet mijn naam er niet bij, want mijn vrouw lijkt op geen van beiden en dat zou dus maar moeilijkheden geven! Hoe denkt u er over mijnheer? Mogen wij dat eens van u horen. Welke vrouw heeft uw voorkeur van dit tweetal. Schrijft u het ons eens. Als u dat wenst, blijft uw oordeel ook anoniem!

Een moeilijke keuze voor de man van nu.

Nieuwsdienst Algemeen iiagDiaa

BOMBAY. — Daar is hij dan, j de man, die het drie Europese . jongetjes mogelijk zal maken i in de tuin van een huis te , Bombay met auto-ped en fietsje te spelen. Hij, dat is de slan- • genbezweerder. Ik gebruik de woorden huis en tuin omdat ze dezelfde functie vervullen als onze benedenverdieping in Amsterdam met het achtertuintje. Maar eigenlijk zou ik moeten schrijven: paleis en mysterieuze Oosterse hof. Dat is het ook al weer niet voor de eigenares van dit dak boven ons hoofd. Zij is de welgestelde Indiase bezitster van een aantal panden, maar weet nauwelijks welke er zijn verhuurd en welke niet. Onze vreugde over haar huis kon ze dan ook nauwelijks delen. Ik geloof zelfs dat ze het helemaal was vergeten, dat huis. Het had twee jaar leeg gestaan en om de huur die zij daardoor derfde behoefde ze zich blijkbaar niet de minste zorgen te maken. Maar stel u voor, een huis met een hof in een Oosters land, waar in twee jaar tijds niets aan is gedaan! Nu kon ik een beetje begrijpen hoe de prins uit Doornroosje zich moet hebben gevoeld: begin maar met je een weg te banen en zie maar dat je er in komt. , Nu dat duurde niet minder dan t drie weken. Toen had het stof van \ twee jaar plaats gemaakt voor het j stof van de volgende jaren, hadden we meubels gehuurd in de „meubel- | straat”, hadden prettige medebewo- . ners gevonden — want de hal van I dit huis alleen al is groot genoeg om | een gezin te huisvesten — en betrokken onze eigen vleugel. De trappen, | die aan beide kanten van de hal naar boven leiden zijn om op en af I te schrijden. Er af hollen kan een- , voudig niet want daarvoor zijn de treden veel te breed. Ik schreed dus benedenwaarts toen in zangerig Engels de kreet door het huis klonk: Mevrouw daar is de slangenbezweerder! Muzikale jaclit De drie jongens achter me aan en ja hoor daar stond in het indrukwekkende voorportaal, gelijk de melkboer in Amsterdam met zijn flessen, de slangenbezweerder met een grote jute zak. Ook zijn Engels was onberispelijk en hij legde mij uit, dat nu het huis schoon was en de tuin weer begaanbaar bleek er veiligheidsmaatregelen moesten worden genomen in verband met de slangen die het zich in de loop van de afgelopen twee jaren zeer zeker behaaglijk zouden hebben gemaakt in deze hof van Eden. Ik beaamde alles uiteraard; hij had aan alle kanten gelijk. Nog groter dan mijn angst voor het genus

slang ^as mijn nieuwsgierigheid hoe 1 hij het gevaarlijk gedierte dan wel L zou vangen. Hij voorop, de drie jon- 7 getjes in ganzepas achter mij aan, I trokken we de hof in. Nauwelijks wa- r ren we goed en wel een paar meter 1 van het huis verwijderd of de Indiër 1 haalde een fluitje te voorschijn, giimigi » langs de kant van een pad zitten I en speelde wat. Hij wisselde dat af / door rhythmisch met een klein stok- I je op de grond te slaan. Ondertussen 1 vertelde hij mij, dat dit trillingen 1 veroorzaakt waar slangen op reage- I ren. Inderdaad na een minuut of tien 7 kwam er één uit het struikgewas I te voorschijn. Een cobra nog wel. Het / was moeilijk de als ve'ren gespannen 1 jongens stil te houden, maar ze presteerden het en keken niet bang, maar intens belangstellend toe hoe de slangenbezweerder met een bliksemsnelle beweging de kop van ei? slang pakte, hem mét een tangetje de giftanden uit xijn bek trok en het dier met een feilloos gemikte zwaai in de zak liet verdwijnen. j Voor de Snake-charmes | „Vooral niet doodmaken”, zei hij. I toen ik vol verwachting keek of èr i nog meer zou gebeuren. „Ik neem ze mee naar huis en train ze om | straks mee te kunnen optreden.”

menteel aan een nieuwe bewerking van Dostojefski’s Gebroeders Karamazoff. De opnemingen voor de nieuwe film zullen nog voor de herfst te Parijs beginnen. Het wordt een film in kleuren en naar alle waarschijnlijkheid ook in cinemascope.

AMSTERDAM — Nog steeds neemt het aantal binnen- en buitenlandse toeristen, dat het Muiderslot komt bezoeken, toe. In 1954 waren het er 81.833, dat is bijna 7000 meer dan in 1953. Meer dan 90 procent komt in de zomermaanden en dat maakt, dat ondanks de zeven gidsen, die bij de rondleidingen zijn ingeschakel-d, vele honderden belangstellenden worden afgewezen op hoogtijdagen.

KLAAGDAG IN SINGAPORE

Van onze correspondent SINGAPORE — Het is Maandag, en dus komen de klagers de hele dag binnenstromen. Want Maandag is klaagdag in Singapore. De meesten van hen denken dat de vriendelijke man die in zijn tropenjasje acnter het bureau zit, alles al toestaan wat ze maar vragen — een huis, een baantje, vrijlating van een familielid uit de gevangenis.... En David Marshall in zijn «iropenjasje, de nieuwe premier van Singapore, zucht eens diep, zet zijn tanden op elkaar en wenst in stilte dat hij nooit Die Belofte had gedaan. Maar het ging helemaal vanzelf, toen zijn Arbeidsfront aan de verkiezingen deelnam. „Als ik gekozen word, dan zal er per week een dag worden gereserveerd, waarop ik alle Inzichten en wensen van het volk wil vernemen”. Sindsdien is de Maandag de klaagdag. Te druk! Als eerste komt er een jonge Chinees binnen. Hij zegt dat hij is gekomen ten behoeve van een zakenman die het te druk heeft om zelf te komen. „Te druk?” brult premier Marshall. ,,Ik heb het drukker dan welke zakenman ook in dit land. Als hij geen tijd heeft om mij te komen opzoeken, dan heb ik geen tijd om me met zijn problemen bezig te houden”. Maleiers, andere Chinezen, Indiërs stromen achter elkaar naar binnen. Tolken helpen orde scheppen in de chaos van talen en dialecten. Een huilende Chinese vrouw legt uit, dat haar zoon is weggelopen, naar de Chinese volksrepubliek, maar dat hij nu heeft ontdekt dat daar niet alles rozengeur en maneschijn is. Zou de Toean Besar hem niet terug kunnen halen?

Een onmogelijk geval, denkt mr. Marshall, maar hij _ vertelt haar vriendelijk dat hij in ieder geval zijn best zal doen. Een Indiër — „Mijn schoonzoon, die in Indië woont, wil zo graag hier een baan hebben. Kunt u er hem een bezorgen. Vastberaden antwoordt mr. Marshall: „Ik ben van mening dat de mensen-van-hier recht op de baantjes hebben, en niet de mensen uit ;j het buitenland”. Volgende patiënt: een ontslagen gevangene. „Ik kan nu al drie jaar Tang geen baan krijgen door mijn straflijst”, zegt hij. Mr. Marshall belooft zijn best voor hem te doen. Uren achtereen, in de verzengende hitte van Singapore, komen de Maandagklagers binnen. Singapore’s j premier hoort hen allemaal aan en probeert hen te helpen. Maar in stilte wilde hij wel, dat hij nooit Die Belofte had afgelegd.

Advertentie

IN ENKELE TELLEN... :en complete make-up met POUDRE-CREME: het enige gemicroniseerde poeder „Air Spun” met de ideale dagcrème „Sub. Tint"

In fraaie plastic doos met donsje f. 3.95 Luxe spiegeldoos met donsje f. 6.50

COTY PARIS

EN NU DAMES,... EN Nü DAMES.... EN NU DAMES..

Huisvrouwen in contact met architecten MiiiimiiiHmiiiiuiiiiimiiiiiiHiniiiuiHiiimiiuiiiHiimiiiimmiiiiiiinimiimmimimiimmimmimiiiiHimiiiiniiiiHHiHtHiiiiiiiiii door Rita Beukman BOTTERDAM. — Zoals alle gezinsleden is de huisvrouw bewoonster van het huis, dat een gezin zijn thuis noemt. Dat huis heeft echter voor haar ook nog een andere functie. Het is bij uitstek haar werkterrein! Wat ligt dan ook meer voor de hand, dan dat juist zij het best zal kunnen beoordelen, of een huis voldoet aan de eisen van efficiency, die men er aan mag en moet stellen?

Nog niet zo heel lang geleden werd de huisvrouw echter in het geheel niet of maar nauwelijks betrokken bij de woningbouw. Na de oorlog is het anders geworden, Dat is te danken aan enkele vooruitstrevende vrouwen, die' er de aandacht op wisten te vestigen, hoe nuttig het zou zijn, wanneer plannen voor de bouw van woningen eens speciaal uit het oogpunt van de huisvrouw werden bekeken. Adviserende stem In Rotterdam, waar na de oorlog zoveel gebouwd moest worden, kwam een der eerste commissies tot stand, die zich met dat werk bezig ging houden. De Dienst Volkshuisvesting in de havenstad toonde reeds dadelijk begrip voor het streven van die vrouwen. Men zag er wel wat in, maar stond er tegelijkertijd ook wel enigszins huiverig tegenover. Er moest zoveel worden gebouwd en er waren al zoveel commissies! Toch kwam dit adviserend lichaam van vrouwen, die zich met de problemen van het bouwen bezig hielden, tot stand. Al bijna tien jaar doet het nu in Rotterdam nuttig werk en dat voorbeeld stimuleerde de huisvrouwen in vele andere steden tot navolging.

Met mevrouw H. D. EvertS'—Goddard, voorzitster van de „V.A.C.”, zoals de ..Vrouwen Adviescommissie bij de Dienst Volkslbuiisvestinjg te Rotterdam” kortweg wordt .genoemd, zijn wij over dat werk eenis gaan praten. Eerst studie ,,A1 direct gingen wij vóór alles van het standpunt uit, dat door ons toedoen de bouw in geen enkel opzicht mocht worden vertraagd”, vertelde zij ons. Woningen moesten er immers in de eerste plaats komen, daarnaast was echter van groot belang, dat die woningen voor de huisvrouw zo handig mogelijk zouden worden gebouwd. In het begin hebben wij vooral veel tijd besteed aan het bestuderen van plannen in het algemeen en het aanleggen van normen voor efficiënt wonen. Eir werd een denkigroep .gevormd, waaraan naast huisvrouwen ook een vrouwelijke architect, een vrouwelijke medicus en zelfs een vrouwelijke betonwerker verbonden waren. Tegenwoordig bestaat de commissie uit veertien leden, aangevuld door twee vertegenwoordigers van de Dienst Volkshuisvesting, waarbij eveneens een vrouw. Alle plannen van gemeentewoningen passeren onze commissie. Langzamerhand traden ook particuliere bouwers, zoals de woningbouw-verenigingen, met ons in contact. Dat gebeurde geheel op eigen initiatief. Anders dan mannen Wat wij bij die plannen vooral onder de loupe nemen? Wij bekijken bijvoorbeeld of de keuken zo practisch mogelijk ligt ten opzichte van de woonkamer, of de werklijn in die beuken efficiënt verloopt en of de opbergruimten in een huls voldoende zijn. Ook aan de indeling van de kasten besteden wij aandacht, evenals aan de wasgelegenheid, de „loop” in huis, de aan- en afvoer van water en tientallen andere dingen, die juist voor de huisvrouw in een woning zo belangrijk zijn. Ook de inrichting Sinds enige tijd zijn wij ons ook met een goede inrichting van de woning gaan bezig houden. De nieuwbouw vraagt ' namelijk om een heel andere manaar 'van wonen. In Zuidwijk, Hoogvliet, Schdehroek en Ovei'schie werden dooir onze commissie in nieuwe woonblokken modelhuizen ingericht. De grote belangstelling, die deze voorbeelden van handige woninginrichting trokken, bewees het nut van dit werk. De woningbouwverenigingen voelen er ook veel voor en verlenen steeds in alle opzichten hun medewerking. Op verzoek van dominé v. Veldhuizen hebben wij kort geleden ook in Crooswijk iets dergelijks ondernomen. In een gymnastieklokaal werden een aantal modelkamers ingericht, waarbij sociale werksters toelichtingen gaven. Er kwam een oud moedertje een kijkje nemen, dat direct een van die kamers wilde huren. Toen wij haar duidelijk probeerden te maken, dat het alleen maar een tentoonstelling was, werd zij helemaal niet uit het veld geslagen. „De mensen kunnen toch ook bij mij komen kijken, vond zij.. „Ik zal op die spullen erg proper zijn!” Vele bewoners uit Crooswijk kwamen, na een eerste bezoek aan die tentoonstelling, terug bij de sociale werksters met een zo goed en zo kwaad als dat ging door hgn zelf getekend plan van hun woning, en de vraag, hoe zij de meubelen die zij hadden, béter zouden kunnen rangschikken. De Rotterdamse Vrouwen Adviescommissie van de Dienst Volkshuisvesting bestaat op het ogenblik uit enige vrouwelijke architecten en sociale werksters, een vrouwelijke electrische expert, een binnenhuisarchitecte, twee woninginspectrices en enige huisvrouwen uit verschillende milieu’s.

Geen lastig kind meer Ook in andere steden, zoals in Amsterdam en Den Haag, Utrecht, Tiel, Arnhem, Voorburg en Wageningen, houden vrouwen zich op deze manier reeds met bouwen bezig. De verschillende commissies wisselen herhaaldelijk onderling hun gegevens uit. In Rotterdam werd onlangs voor al deze commissies een landdag georganiseerd, waaraan groepen uit achttien steden deelnamen. „Men vond ons eerst wel een beetje „een lastig kind in de bofljwfamdad'e”, vertelde mevrouw Everts ons. „Al gauw kreeg men echter oog voor het grote nut van deze huisvrouwelijke adviezen. Men moest erkennen, dat wij niet zeurden of het onmogelijke wensten, maar inderdaad met goede tips voor verbeteringen uit de bus kwamen. Dat werd gewaardeerd, zodat deze commissies steeds meer direct bij de woningbouw worden betrokken.

In de keuken moet de „werklijn" goed verlopen, om het de huisvrouw zo makkelijk mogelijk te maken bij haar werkzaamheden.

Alles op de juist« plaats, dat is zo belangrijk voor de huisvrouw. Deze woonkamer in de hoogbouw te Overschie is er een voorbeeld van.

EEN woord, dat geen uitleg behoeft, maar waarvan de oorsprong niet algemeen bekend is. Het gaat terug op een nog oudere beschaving dan de Griekse, één, waaraan de Grieken zelf nog een vage herinnering hebben, nl. die van Creta. Al heel lang voordat zelfs nog de Grieken zich in het tegenwoordige Griekenland vestigden, kende het eiland Creta, dat door niet-Grieken werd bewoond, al een hope trap van beschaving, waarvan men zich nu nog een denkbeeld kan vormen door wat de opgravingen daar aan het licht gebracht hebben. Enorme paleizen werden daar gebouwd, met veel kamers en gangen, trappenhuizen, badkamers en to.c.’s (échte, met waterspoeling). Het is begrijpelijk, voor wie de eenvoud van de plattegrond der Griekse huizen kent, dat de Grieken zo’n paleis een doolhof vonden en dat de naam van een dier paleizen, het Labyrinth, het woord werd, waarmee de Griek een doolhof aanduidt. De naam Laby- j rinth zelf is afgeleid van de Labrys, een heilige tweesnijdende bijl, die aan de hoofdgod van het eiland was gewijd, en betekent dus zoiets als 'Bijlenhof. Op dit eiland heerste volgens de Griekse sagen koning Minos, een voor de Grieken nog al griezelige figuur. Het is duidelijk te merken, dat de Grieken zich het enorme verschil tussen Creta en Griekenland duidelijk bewust zijn geweest en dat om het oude Creta voor hen een waas van geheimzinnigheid hing. I Het gebouw, dat de Atheners meer speciaal het Labyrinth noemden dankt zijn bestaan aan een barI baarse geschiedenis. Minos was de I zoon van Zeus en de door deze naar Creta ontvoerde Phoenicische prinI ses Europa. Toen de troon van het I I

eiland vacant was, wilde Minos nem bestijgen, maar de bevolking was niet geheel ov zijn hand. Minos maakte toen zijn koningschap afhankelijk van een soort godsgericht, hij zou koning zijn, als Poseidon (de zeegod, die volgens de Grieken wel van veel belang moest zijn geweest op het zeevarende Creta) hem op zijn gebed een stier zou zenden uit de golven der zee en hij beloofde Poseidon, dat hij dan die stier weer aan hem zou offeren. Poseidon verhoorde zijn gebed en zond zo’n mooie stier, dat Minos het zonde vond het beest te doden en in zijn plaats een andere offerde. Poseidon was hierover zeer ontsticht en liet het hart van Minos’ vrouw Pasiphaë in een zondige liefde voor die stier ontbranden. In haar razende liefde ging zij zover, dat zij zich als koe vermomde en zo het hart van de stier veroverde. . jA verloop van tijd bracht de ge\ Voorte van een afschuwelijk i wezen haar zonde aan het licht: een tweeslachtig gedrocht met het lichaam van een mens en de kop van een stier. Als telg van het huis van Minos en van een stier heette het Minotaurus, want „tauros’’ is „stier”. In dit monster gingen allerlei eigenschappen van mens en stier samen. Natuurlijk werd het een woesteling, zoals elke stier, maar terwijl een stier, die niet geprovoceerd wordt, vreedzaam gras vreet, kon dit wezen door zijn menselijke spijsverteringsorganen geen gras verdragen en daar zijn stierhersens een ingewikkeld vegetarisch menu niet konden uitdenken, werd het een gruwelijke vleeseter. Hij voelde zich zelfs niet mens genoeg om terug te deinzen voor het verslaan en opeten van menselijke wezens — integendeel: een vers mensenboutje deed het kwijl uit zijn bek lopen.

Minos durfde uit angst voor Poseidon de Minotaurus niet te doden en borg hem daarom, na orakels geraadpleegd te hebben in een enorm gebouw met zoveel gangen, dat men net als vroeger in de St. Pietersberg wel erin kon gaan, maar na een paar hoeken te zijn omgeslagen nooit meer de weg naar buiten kon vinden. Dit bouwwerk werd door een Griekse architect gezet: Daedalus. In dit Labyrinth liet men de Minotaurus los en nu en dan joeg men een ter dood veroordeelde erin als voedsel voor het monster, dat daarbinnen in het halfduister voortsloop tot het zich brullend op zijn prooi stortte. Geen verhaaltje voor kinderbedtijd! De oorsprong van dit verhaal is waarschijnlijk te vinden in de verering, die de stier als heilig dier op Creta genoot, zoals ons uit de opgravingen duidelijk gebleken is. Hoezeer dit verhaal bleef leven, blijkt uit een opschrift op een muur in Pompeii, waarschijnlijk van de hand van een kind: een klein doolhofje met de woorden: „HIC HABITAT M1NOTAVRVS”, dat is: „Hier woont de Minotaurus”. Naar dit Labyrinth noemden de Grieken later ook een reusachtig gebouw in Egypte uit de negentiende eeuw vóór Christus, een tempel of regeringsgebouw van Amenemhet III, dat één der zeven oude wereldwonderen was.

Advertentie CANÖPIÉS |||||||i|| Engelse zonnekap KLAMBOES 0 tegen Insecten. passen op elke babywagen , REISWIEGJES V. Weekend wagentje; enz. DE OOIEVAAR SINDS 1908 f| MAURITSWEG 54 TELEF 25884 . ROTTERDAM, Elfl. M««r. H. F rank—v. DantsIfJ

NEW YORK — Gloria Swanson gaat dezer dagen per vliegtuig naar Italië. Met Vittorio de Sica zal zij besprekingen voeren over de operette, welke men heeft gemaakt van het scenario van de film Sunset Boulevard, waarin zij de hoofdrol heeft gespeeld. De première ervan zou, onder regie van D>e Sica te Londen of te New York plaatsvinden in het najaar.

AMSTERDAM — De balletgroep Scapino gaat in Juni een tournee van ruim drie weken door Oostenrijk maken. Het gezelschap zal te Wenen en tal. van andere steden voornamelijk voor de schooljeugd optreden. Voor deze tournee zijn subsidies door de regering en het Prins Bernhardfonds gegeven.

Advertentie Opletten de boodschap Goed van vertrouwen als U is, let XJ soms niet op, of U Uw MAÏZENA DURYEA - die U toch nadrukkelijk vraagt - ook werkelijk krijgt. Ja, thuis, in het gebruik dan merkt U het verschil gauw genoeg. Want er bestaat geen beter bindmiddel voor groenten, soepen en sausen dan de echte MAÏZENA DURYEA. Niet tonder reden wereldvermaard. Vraag dus niet alleen MAÏZENA DURY EA, maar zie toe dat U het ook krijgt. De naam DURYEA staat op ieder pak. \1 )