Vorstenlevens. , In het gotbasche rechtsgeding is het volgende vonnis geveld: het huwelijk van prins Filips van Koburg met prinses Louise is ontbonden; de kosten worden door de aangeklaagde prinses gedragen; beide partgen zien van verdere rechtsmiddelen af. Bjj overeenkomst is het volgende bepaald: de prinses krijgt in de eerste plaats 400,000 francs, verder zullen 7000 mark per maand door prins Filips en 50.000 francs per jaar door koning L u opold van België aan de prinses betaald worden. Oostersche Bisbilles. Naar men meldt, heeft de keizer van Cliina, (Korea?) er tegen geprotesteerd, dat Japan zich het toezicht over Korea heeft toegeëigend en op de mogendheden een beroep gedaan om zgn rechten te herstellen.
De theater-directeur van Weimar. In de Liberté zgn eenige bizonderbeden over de ontmoeting tusschen Goethe en Napoleon te Weimar gegeven, ontleend aan kort geleden gewonden notities van een officier, die blikbaar bg het onderiioud tegenwoordig geweest is. Deze officier vertelt zeer amusant, ofschoon de »Theater-directeur van Weimar" geen grooten indruk op hem schijnt te hebben. Napoleon in zgn veelzgdigheid is echter zeer levendig geteekend. »De keizer, die van een groote wapenschouw terugkeerde, werd tot de poort van het Erfurter slot begeleid door het 103de infanterieregiment. Toen hg de trap besteeg, liepen naast hem keizer Alexander, met wien hjj zoo even een bondsverdrag geloten had, de koning van Saksen, de koning van Wurtenberg, grootvorst Konstantgn en priens Wilhelm van Pruisen. Midden onder de officieren viel een man op, van ongeveer 50 jaren, in burgerkleeding, die met maarschalk Lannes sprak. Op de bovenste trede stelt Lannes, terwijl de keizer naar zgne vertrekken loopt, den burger aan den kamerheer van dienst voor. »0 bevel van den keizei", zegt hn, »Von Goethe".
Goethe wordt een groote zaal binnengebracht. De keizer zit aan tafel en ontbgt. Achter hem staan de ministers en de leden van het keizerlijk huis, die met elkaar praten. »Uw naam is Goethe?" vraagt de keizer, zonder op te kijken,—»Ja, majesteit."—»Hoe oud is u?"—»Zestig jaar, majesteit."—»Wat voor tragedies heeft u geschreven?" — »Iphi— genie," »Egmont". »Torquato Tasso."—>Heeft u mgn schouwburg gezien? Hoe vindt u mjjn tooneelspelers ?" — »Uitstekend, majesteit." — »Het doet mjj pleizier, dat mgn tooneelspelers het naar den zin maken der Duitschers, Mahomet is goed gespeeld, maar het stuk is slecht"—»Ik heb het vertaald, majesteit" — »Heusch. Dat bewjjst, dat gg er anders over denkt als ik. Ik heb uw »Werther" gelezen. Gg zgt directeur van het Theater van Weimar ?"—Ja Majesteit.—»Ik zou nog eens graag Duitsche tooneelspelers zien spelen. Overmorgen zal ik met den Keizer van Rusland een bezoek brengen aan het slagveld van Jena. Vand aar ga i k naar Weimar terug. Zeg den groothertog dat ik graag zgn schouwburg zou zien. Talma en Duchesnois gaan met mii mee. Duroc I"
Maarschalk Duroc treedt nader. >Hoe staan de zaken in Polen. Ik beb nog geen berichten ontvangen. Geef een overzicht van de bevolking van bet land zgn financieele krachten, zgn oogst en de middelen van bestaan. Mijnheer Von Goethe !" — »Majesteit" — »Wat denkt u van Talma ?" — »Een buitengewoon kunstenaar, het drama in levenden ljjve." — »Wit gjj kennis met hem maken ?" — »Dat zou ik zeer prettig vinden...." — »Wacht even..., Talma komt eiken dag na het ontbgt bg mjj". Talleyrand komt binnen. »Och. Kom eens hier. Ik heb van Foucbé eeu scbjjven gekregen, niet vleiend voor u." De Keizer springt op, loopt met Talleyrand in een hoek, en spreekt levendig met hem. De kamerheer dient aan : »De koning van Wurtenberg !" De Keizer draait zich om en zegt met een vervelend gezicht: >Ik heb thans wat te doen. dringende zaken. Ik zal met pleizier den koning 's «vonds in den schouwburg zien". De kamerheer af. De keizer vervolgt zgn onderhoud, maar de kamerheer verschijnt weer.
f Majesteit, de tooneelspelerTalma" — »Moet binnenkumen, Launes ! Kom eens hier. Morgen reveu over bet 44e en 109e line-regiment. In de eerste rg moet de soldaat Giraud gezet worden van de 6e compagnie van het 103e regiment, hg was tegenwoordig te Marengo. Ik moet hem spreken. Hg krjjgt het kruis. De troepen moeten in groot teniu vericbjjnen. De parade heeft om vjjf uur plaats. Talma
boe is van avond liet programma ?" — »Cima" »Androinache" ot > Britannicus". U heeft nmar te kiezen, majesteit". — »Goed, dan wil ik »Caesar's dood". »Een oogenbltk nog .... meneer Von Goethe . . . Talma . .. Goeden dag, mjjne heeren, ik moet nog een kwartiertje slapen . . . ; De tuberculose. Onder alle voorbehoud is meegedeeld, dat de commissie tot onderzoek van prof. B^hring' vaccine tegen de rundertuberculose bevonden heeft, dat bet middel ten volle beantwoordt aan de verwachtingen, zoodat binnen weinige jare deze ziekte (en daarmee 't gevaar van overdracht op den mensch) overwonnen zou zjjn. Laat men zicb nog maar geen illuzies maken De pisanghandel. Dat de pisanghandel in de laatste jaren in Engeland een grooten omvang bereikt heeft, is vrjj algemeen bekend. Maar d« cjjfers van den board of Trade aangaande den tegenwoor digen invoer, zullen met dat al voor menigeen een verrassing zjjn. Blflkens deze ambtelijk gegevens, heeft Engeland verleden jaar niet minder dan 5,743,914 trossen pisangs ingevoerd tegen 3,910,511 trossen in 1904. Deze vertngenwoordigden een geldswaard» van £ 1,382,572 de invoer van 1905 van £ 1,770,256, d.w.z van ruim 21 millioen gulden. De statistiek der regeering geeft bg vruch ten geen herkomst aan. Deze herkomst wordt nochtans tennaastebjj aangeduid door de reeders Elders Denip^ter & Co, te Liverpool, verreweg de grootste pisanginvoerders, hetzjj rechtstreeks door henz«lf, hetzjj door bemiddeling der ver takking Elders Fyffes (Limited) opgericht om den (gesubsidieerden) vruchtenhandel op Jamaica te ontwikkelen. Volgens hun gegevens, heeft de aanvoer van pisangs in 1905 bedragen: van de Canarische eilanden 1,458.862 trossen, van Jamaica en Co sta Rica 3,263,934 trossen; tezamen 4,722,796 trossen. Het groote millioen trossen, dat buiten deze opgave valt, komt vermoedelijk grootendeelg van elders.
Paardevleesch. In een vergadering der fransche letterkundige Academie te Parjjs heeft de heer S. Beinach een voordracht gehouden over het nuttigen van paardevleesch in den loop der tijden Hfl toonde aan, dat in de oudheid het paard als heilig dier werd beschouwd, waarvan het vleesch enkel mocht worden gegeten bg zeldzame gelegenheden na plechtige offeranden. Vandaar dat de pausen dergeljjke maaltjjden, als heidenscb, verboden en o. a. aan Bonifacius toen bjj onder de Germanen bet Christendom ging prediken, werd voorgeschreven ten strengste het eten van paardevleesch tegen te gaan Het langdurige weren van dit voedsel zou dus zyn oorsprong hebben gevonden niet in over wegingen van hygiënsichen aard, maar in redenen van godsdienst. Een roman. Een parjjsch uitgever had aangenomen een ro man uit te geven, handelende over het parlementaire leven en geschreven door den heer Vigné d'Octon, lid der fransche Kamer. Reed was hjj met het drukken begonnen, toen hjj zich terugtrok, bewerende, dat in het boek levende personen aan de kaak worden gesteld. De scbrjjver dagvaardde hem tot schadevergoeding. op grond van het eenmaal, na lezing van het haudschrift gesloten contract, terwjjl hg bovendien volhield dat geen bepaalde personen bedoeld waren, al waren enkele deelen uit het leven gegrepen. De uitgever antwoordde, dat hg niet kon worden gedwongen zicb aan een aanklacht of vordering wegens smaad of beleedi ging bloot te stellen. Ee recht bank heeft den uitgever in bet ongeljjk gesteld en tot een scha' devergoeding van 500 frs. veroordeeld. Zaken maken. Het duitsche orgaan der sociaal-demokraten de »Vorwarts" beeft den 6n dezer haren 100,000n abonnee gekregen. In 1884 aanschouwde het tegenwoordige centrale orgaan van de socialistsnwet, het levenslicht als »Berliner Volksblatt, het kreeg toen 2400 abonnees. Op 1 Januari 1891 werd dat blad in de »Vorwarts" verdoopt en kwam het onder leiding van Liebknecht. Hg bet begin van 1900 bad de »Vorwarte" nog maar 56,000, in 1904 80,000 en in 1905 88,000 abonnees. Ter eere van den 100,000n abonnee is het blad met een rood hoofd en een feestratikel in rooden rand verschenen. Oplichtergen in Amerika. De financier Eeton en de journalist Humphreys zjjn in de Vereenigde Staten gearresteerd, beschuldigd een onbepaald aantal nagemaakte gewone aandeelen der Nortolk & Western Spmjj, uitgegeven te hebben. De justitie der Unie gelooft de draden ontdekt te hebben van een uitgebreid complot om op groote schaal allerlei vervalschte aandeelen en obligatiën, waaronder gemeentelijke, uit te geven. De zoogenaamde bankier Prior pleegde zelfmoord; hg moet het hoofd van het complot geweest zijn. Een hotel-brand. In een van de beruchte amerikaansche hotels is weer een Vreeselgke ramp gebeurd, 's Morgens om zeven uur brak er brand uit in een hotel te Minnea polia. Er lagen 172 gasten te bed. In weerwil van de pogingen tot redding
werden er om elf uur nog dozjjuen menschen vermist, en 11 ljjken z|jn gevonden Een vrouw en twee mannen sprongen uit een raam van de zevende verdieping, zij vielen morsdood op straat. Gekken. Een harpagon, die dezer dagen te Rautnum, in Sleeswgk, van kou en honger is omgekomen, heeft voor zgn lachende erfgenamen 30,000 mk. nagelaten. De engelscb-man op reis. Een man van de »Daily Express'' heeft in dat blad de volgende opwekkende kenschets van Berlijn en de Berljjuers gegeven. In een smerig en eenzaam landschap — schreef hg — ligt de groote eu vuile stad Berlijn. Haar Grunewald bestaat uit enkel kale pjjnboomen, die door barbaarsche dagjesmenscben geheel ontschorst zgn... Ia beel Berlijn is er niet één openbaar gebouw, dat eenige aanspraak op mooien bouwtrant kan miken. De B*rljjner is onkunstlievend en alledaagseh, in zjju optreden onbehouwen en twistziek tot aan het vlegelachtige toe, plechtstatig en nurksch. De maaltijden, die iu de uitgaande kringen worden gegeven, zgn vreeseljjk lang en voor een onduitsche maag moeielijk te verduwen. Zg beginnen laat, dikwijls om 9 uur, en duren den ganschen nacht. Nauwelgks heeft men een Igst van een dozgn gerechten afgewerkt, of de bedienden beginnen ai weer koude spijzen en aangekleede boterhammetjes rond te dienen, die de gasten den heelen nacht onafgebroken verorberen. Om irie of vier uur 's ochtends wordt een nieuwe maaitgd opgedischt. Dag in, dag uit. slorpt men geweldige hoeveelheden champagne op De welgestelde Berljjner drinkt al champagne 6g zgn ontbijt. Hjj drinkt dien bg bet eerste gerecht van het middagmaal, onder het middagmaal en daarna. Duurt de maaitgd den ganschen nacht, dan drinkt hg dien wjjn tot den ochtend door. en ten slotte drinkt hjj ook champagne, in plaats tan ochtendkoffie. Een duitsch blad antwoordt daarop niet onaardig : De Londenaar leeft uitsluitend van rood vleesch en whisky. Hg drinkt al whisky bij zgn ontwaken, verlicht zgn arbeid met whisky, wascht zich in whisky en gaat ook nooit zonder een flesch whisky naar bed. Hg droomt altjjd van whisky.
Praktisch evangelisme. Te New-York heeft een zekere Robert Allen, een neger, vroeger beroepsbokser en te genwoordig evangelist, met een anderen neger een bokspartij gehouden. Voor het gevecht begon knielde Allen in het perk neer en bad voor de bekeering van alle zondaars onder de toeschouwers en van zgn wederpartijder, en tevens voor zijn (Allen's) overwinning. De strjjd bleef echter onbeslist. Bjj het heengaan zei Allen: «Evangelist of niet, maar we hebben geld noodig." Een model-bureaucraat. In de gemeente Kerepes vond men dezer dagen den burgemeester Stefan Thuranyi dood voor zgn schrijftafel zitten. Op die schrijftafel lag het register van den burgerlgken stand voor sterfgevallen. Daar had deze nauwgezette ambtenaar alsnog zgn eigen overigden ingeschreven. Ales kiopte: tjjd, plaats van overigden, enz., terwgl als oorzaak was aangegeven: Dood door den kogel. Als aangever had hjj zich zelf ingeschreven en ook als dienstdoend ambtenaar van den burgerlgken stand. De minister van binnenlandsche zaken heeft deze zeldzame inschrgving echter ongeldig verklaard waar hg geljjk aan had. Dc man had met zgn aangifte behoorlijk kunnen wachten tot hjj dood was.