Haagsche courant

  • Kopieer en plak deze bronvermelding in je document

Onderstaande tekst is niet 100% betrouwbaar

IN- EN UITVALLEN

naar aanleiding van de Raadszitting. 't Begint nu wel een weinig de spuigaten uit tl loopen met de vrije wijze, waarop men M et de zaken omspringt. Dat er aan 't einde tan een Raadszitting een paar zaken worden afgedaan, die niet op de agenda stonden, iüraan zijn we langzamerhand al gewoon geraakt; daar schijnen de heeren aardigheid ffi te vinden, — en 't is dan ook wezenlijk wel aardig, eens te lien hoe lang men met ,ee bon et charmant public deLaHaye" een loopje kan nemen, alvorens dit gaat tegenpruttelen; 't is zelfs allergrappigst, alleen foor 't pleizier om iets te doen dat strikt genomen niet mag, telkens een paar nog on - bekende voorstellen af te doen, die hoegenaamd geen haast hebben, zooals gister de afwijzende beschikking op een bod voor grond in de Delistraat en het voorstel om aan dr. Bleekrode de gratificatie toe te kennen, die Mj met de waarneming van het bestuur der 8 -jarige H. B. school verdiende. Juist dat ze geen haast hebben, maakt 't zoo extra grappig. En als men er dan bovendien, zooals gister, nóg een paar tassehenin kan duwen. Waarvan noch het publiek, noch de Raadsleden-zelven,

die geacht worden er hun stem aan te geven, iets hoegenaamd verstaan, — dan is de joligheid ten top. Verbeeld u eens, dat de heeren bv. Tabbers reden hadden om aan te toonen, dat f 14 per centiare voor grond aan de Delistraat niet te weinig was, — of dat de een of ander goede motieven had om aan te wijzeD, dat men de school in de Lepelstraat voor minder dan f7500 nog veel beter zou kunnen maken, — of dat M. Be Haan nog iets had aan to voeren voor de bewoonbaarheid van zijn kelderwoning aan de Groote Markt, — hoe aardig, nietwaar, zou 't dan zijn, aan die menschen te kunnen antwoorden : Ge komt te laat! De zaak is al lang afgehamerd. En ge hebt niets te pretendeeren, want art. 42 der Gemeentewet geeft ons het recht om alles af te doen wat we willen. Maar ditmaal heeft men nu toch nog het „comble" van grappigheid bereikt. Niet alleen kwamen achteraan een half dozijn zulke onvoorziene voorstellen ; maar we kregen bovendien iets, dat nog nooit was vertoond, nl. zeven benoemingen van onderwijzers, die ook niet op de agenda hadden gestaan. Baarmee is waarlijk het allerhoogste bereikt, nl. de vereeniging van het nuttige met het aangename : men amuseert zich, door een loopje te nemen met het beginsel der publiciteit van de openbare zaken, en schuift zich te gelijk den last van den hals van het geloop aan de deur van candidaten, die zich in de gunst en recommandatie komen aanbevelen, daar de nos. 2 en 3, denkende dat ze nog den tijd hebben, nog niet aan hun visites begonnen zijn, als ze al uit de krant lezen dat de benoeming reeds heeft plaats gehad. Werkelijk, ik maak den heeren mijn compliment voor die manier van doen. Alleen zou ik, in hun plaats, nog één stap verder gaan, nl. het publiek er heelemaal buiten laten ; dat is nog gemakkelijker. Wie weet of het charmante publiek, dat zich tot dusver het spelletje kalm laat aanleunen, zelfs daar misschien geen vrede mee zon hebben. * * * Bebat werd er slechts over twee punten gevoerd. Be heer Stortenbeker deed nog eens een poging om aan den directeur der Opera de gevraagde f 6000 uit 'de Gemeentekas te bezorgen, met het ietwat vreemd klinkende argument dat men daardoor de tegenwoordige artisten zal kunnen behouden voor het volgend seizoen, terwijl die anders, als de directeur hen niet betaalt, er voor zullen bedanken om hij hem terug te komen. Be heer Rietstap antwoordde daarop volkomen juist: als die menschen zoo veler sympathie hebben, en de directeur daarnevens, laten ze dan een extra-voorstelling geven tegen dubbele prijzen, om aan luin geld te komen ; dan zal die warme sympathie eerst recht goed kunnen blijken; maar de Gemeentekas en de verhoogde opcenten zijn daar niet voor. En 25 van de 31 leden bleken van hetzelfde gevoelen te zijn ; alleen de heeren Hijmans, Polak, Van Raalte, Schroot en Van Zuylen gingen met den heer Stortenbeker mede. Afwezig waren de heeren: Van Berckel, Bevers en Michiels (wegens Kamerzitting), Be Charro (ziek), Lisman, Van Tienhoven (op reis), Van Sijpesteyn en Van Wassenaer. Het tweede onderwerp van debat vormde het voorstel om aan den heer Wirtz een straatje te verkoopen voor uitbreiding van het Hótel des Indes. Be heer Be Brauw kwam hier in een rechtsgeleerd spiegelgevecht met den Burgemee ster over servituten en rechten enz. van derden, wien het genot moet worden gewaarborgd, dat zij van en door dat Kalksteegje hebben. Gelukkig werd men 't over die quaestie eens.