Algemeen Dagblad

MA IE A zegt moet ook B zeggen. Op last van ww hun coach blijft de selectie van Rolder Boys III vanavond verstoken van beelden van de voetbalwedstrijd Nederland- Griekenland. Ten einde zijn spelers te vrijwaren voorde verderfelijke invloed van ons broddelende nationale team laat Frans Geers hen bijeenkomen in de Pub, een café dat zich in het clubblad van de lokale voetbalvereniging aanprijst met de wel zeer wervende tekst: Kom eens an bij Theo en Marian. T.v. en radio worden uit de zaak verwijderd, het eerste rondje is voor rekening van de coach. I / ANDAAG op Pagina 2: Het plezier van V Rolder Boys III.

DE selectie van Rolder Boys III traint twee keer per week. Gedurende de aanloop naar de nieuwe competitie zelfs drie keer per week. Dat is veel, want het gaat tenslotte om onbezoldigde krachten met een vaste betrekking. Niettemin schommelt de opkomst rond de 82 procent. In de competitie bestaat de concurrentie, op Beilen III na, uit ploegen die bij andere verenigingen de tweede keus zijn. Toch staat Rolder Boys III in de reserve eerste klasse A van de afdeling Drenthe op de derde plaats, achter Schoonebeek II en Annen II. Dat zegt toch wel iets. In de cantine van het gemeentelijke sportpark Boerbos wordt in louter lovende termen over het team gesproken. Sterker, er is een harde kern van bewonderaars die, wanneer ze moeten kiezen tussen een wedstrijd van het eerste en het derde de voorkeur geven aan de geestdriftige spelers van Frans Geers. Dat is te danken aan het avontuurlijke en aanvallende spelconcept. Geen slaapverwekkend geschuif in de achterhoede en op het middenveld, maar naarvóóóren. Voetbal dat in de betaalde sector nog maar zelden wordt geboden. Werklust is de basis van dit systeem. Dat klinkt eenvoudig, maar, verzekeren de aanwezige deskundigen, het vreet energie. „Het is net een harmonica,” zegt de cantinebeheerder. „Op het laatst hebben ze allemaal van die bleke bekkies.” Ik kan niet alles verstaan, maar één ding is duidelijk: slabakkende voetballers genieten in Drenthe weinig aanzien. Vorm is onderhevig aan de mysterieuze krachten in de sport, oké, maar hard werken kan altijd. Faam De stunt van Frans Geers is hier in goede aarde gevallen. Een paar weken geleden bezorgde hij Rolde landelijke faam, al was het maar voor even. Zelfs het internationale persbureau Associated Press maakte gewag van het curieuze verbod dat hij zijn spelers had opgelegd. Ze mochten niet meer naar het Nederlands elftal kijken. „Zoals een vader zijn kinderen zal adviseren wat wel en wat niet goed is,” schreef hij, „zo voorzie ik jullie regelmatig van taktische en technische adviezen die in de eerste plaats met het mooie voetbalspel te maken hebben. Daaruit voortvloeiend komen dan ook nog wel eens adviezen die, omdat ik nu eenmaal een oudere man ben, van enige levenswijsheid getuigen.” Waarna hij, met geen „andere bedoeling dan jullie te beschermen tegen kwalijke invloeden”, ten aanzien van Oranje een kijk-, luister- en leesverbod afkondigde. „Je denkt toch niet,” tikte hij er nog driftig onder, „dat de progressie die wij de laatste jaren met een relatief jonge ploeg hebben gemaakt prijs wordt gegeven aan de kwalijke vorm van sport bedrijven die de heer Michels c.s. ons voorschotelen.” Dat hier sprake is van lang opgekropte gram laat zich raden. De wedstrijd tegen Portugal was de druppel die de emmer deed overlopen. Nog die zelfde avond is hij in staat van hevige opwinding achter zijn tekstverwerker gaan zitten en heeft hij de brief geschreven die zo veel hilariteit zou wekken. „Als er met zó’n potentieel zó weinig wordt gepresteerd raak je geprikkeld,” zegt hij ter verklaring van zijn impulsieve daad, „Ze speelden zonder enige bezieling. Het Nederlands elftal is van ons allemaal, dus ook een beetje van mij.” Hij heeft de onheilstijding ’s anderendaags eigenhandig bij de spelers in de bus gestopt. Dat luchtte op. Gespannen Frans Geers (43) schiet wel vaker uit zijn slof, hoor ik van de vlaggenist i van Rolder Boys III. Hij is i een gezellige kerel, maar l 30k een flamboyante per- ■ soonlijkheid. Voor een ] wedstrijd kun je hem ; maar beter niet lastigval- ] len. „Persoonlijk houd ik 1

wei van een mopje, zegt de lijnrechter, „maar daar hoef je op zo’n moment niet mee aan te komen. Zo gespannen is hij dan.” Wie er bij Frans de kantjes afloopt vliegt eruit. Daar is hij makkelijk in. De coach kan niet anders dan dit beamen. „Er lopen spelers in het vierde die beter zijn,” zegt hij, „maar die zich niet hebben waargemaakt. Die verdwijnen bij mij uit de picture.” Met hardvochtigheid heeft dat niets te maken. Misschien mag hij dat aan de hand van een voorbeeldje even verduidelijken. Twee spelers waren voor een wedstrijd pas om vijf uur in de ochtend naar bed gegaan. De een had het eerlijk gezegd en had verzocht hem die dag maar niet op te stellen, de ander had het verzwegen. „Maar het kwam natuurlijk uit," zegt Frans Geers, „want hij maakte er niks van. Ze waren allebei op een feestje geweest waarop het finaal uit de klauw was gelopen. Dat zal ik nooit iemand kwalijk nemen, want het zijn tenslotte amateurs. Maar

• Frans Geers, coach van Rolder Boys III: „Wie geen rekening met anderen wil houden gaat de marathon maar lopen.” (Foto Ton den Haan) zég dat dan. Nu dupeerde hij zijn ploeggenoten. Die jongen heeft nooit meer meegespeeld. Als je geen rekening met anderen wil houden ga je de marathon maar lopen. Voetbal is een teamsport.” Humor De publiciteit die uit zijn eenmansactie is voortgevloeid had Frans Geers niet voorzien. De fans trouwens ook niet. Ze blijven beleefd in Drenthe, maar wanneer ik de cantine binnenstap kijken ze me hoofdschuddend aan en hier en daar klinkt gesmoord gelach. Alweer iemand van de pers. De indruk dat de binnen 24 uur beroemd geworden coach iemand is die met ijzeren vuist regeert blijkt misplaatst. Er wordt in de Randstad misschien anders over gedacht, maar

een Drent heeft wel degelijk gevoel voor humor. De strekking van de boodschap is natuurlijk volkomen juist. Oranje moet zich schamen. Daarom hebben alle spelers zich ook solidair verklaard. Niemand zal straks in de Pub ontbreken. „Als er eentje aan komt met de smoes dat zijn tante jarig is zal dat worden gecontroleerd,” zegt de coach. „Ik ga zo’n jongen niet straffen, maar hij zou toch wel als een afvallige worden beschouwd en veel sympathie verspelen. In een plaatsje als Rolde is de sociale controle nog steeds heel sterk.” Waar het zijns bedunkens bij het Nederlands elftal vooral aan schort is teamgeest, een punt waarop Rolder Boys III zich juist onderscheidt. „Die voelen zich betrokken bij hun kluppie,” zegt hij. „Die jongens zijn natuurlijk niet zo begaafd. Niemand bij mij is beter dan de slechtste speler van het Nederlands elftal. Maar ze komen wel elke week drijfnat van het veld omdat ze zich hebben kapot-

gewerkt. Die gaan tot het oirbare uiterste, die zijn na afloop gezond afgepeigerd, week in week uit. Zo'n inzet is alleen mogelijk wanneer je bereid bent om er met zijn allen voor te vechten.” En als er iemand niet in staat is om een fijne sfeer te kweken is het Rinus Michels wel. Die is daar veel te afstandelijk voor. Frans Geers gaat daarbij af op wat hij zoal in de kranten leest en op de televisie ziet, dat is waar, maar dat lijkt hem ruimschoots voldoende om die harde mening te rechtvaardigen. Eenheid Hoe zou, want daar kom ik eigenlijk voor, hij het dan aanpakken? Daarover kan de kritische coach kort zijn. Hij zou er een eenheid van smeden. ,Dan komt de spelvreugde misschien terug,” zegt hij, sonder aan te geven hoe ie bondscoach dit zou moeten aanleggen. „Dat is jen van de belangrijkste iingen in het voetbal. Vtijn voetballers hebben

plezier." Je kan, en Frans Geers geeft dat ronduit toe, de lusteloos ogende Marco van Basten moeilijk opdracht geven eens flink te gaan lopen genieten. „Maar je kan wel de voorwaarden scheppen die dat mogclijk maken,” zegt hij. „Je moet op een nette manier manipuleren. Voor mijn part voegen ze een groepshaptonoom aan de technische staf toe. In elk geval iemand die meer verstand heeft van menselijke interactie dan meneer Michels. Iemand die groepsprocessen kan herkennen en die iets kan doen wanneer hij ziet dat het niet goed zit. En het zit niet goed. Het zijn allemaal losse groepjes en dat is een slechte zaak.” Dat Marco van Basten in dienst van Oranje telkens mokkend op de grond gaat zitten wanneer hij een balletje krijgt toegespeeld, of korzelig naar de scheids begint te zwaaien is volgens Frans Geers ook terug te voeren op die gebrekkige teamgeest. Ze gunnen elkaar het licht in de ogen niet. Hij herinnert maar even aan het incident met Ronald Koeman, die na een paar kritische opmerkingen voor straf niet mocht meedoen. „Dat is toch te gek om los te lopen,” zegt hij. „Maar er sprong niemand voor hem in de bres, zo worden ze geregeerd door angst. Iedereen is doodsbenauwd voor zijn eigen hachje. Ze hebben geen waardering voor elkaar. Als dat wel zo zou zijn valt Marco van Basten niet telkens om. Nu loopt hij rond met het idee: ik ben niet beter dan die anderen en de rest is ook een zootje. Als ik hem zie voetballen denk ik ook wel eens: verdomme, daar ligt hij weer. Maar dat is een primaire reactie. Het is een uiting van zijn eigen ongenoegen, zo van: potverdorie, het loopt niet.” Flink balen Stel dat het vanavond, het is altijd leuk om er een beetje op los te fantaseren, daar doe je niemand kwaad mee, wel loopt. Stel dat Nederland de Grieken straks met 4-0 inmaakt. Wat dan? Is het gezag van Frans Geers dan niet danig ondermijnd? „Dan kunnen we ons vleien met de gedachte dat ons signaal heeft geholpen," zegt de niet zo snel uit veld geslagen coach na een korte stilte. De topscorer van Rolder Boys III bekent dat hij in dat geval „flink zou balen". „Maar,” zegt hij, „we zouden het toch alleen maar fijn vinden voor die jongens.” Zc zijn in Rolde heus de beroerdste niet, wii hij maar zeggen. Maar vooralsnog heerst ten aanzien van een dergelijk herstel gerechtvaardigde twijfel. „Het laatste doelpunt dat ik het ij Nederlands elftal op de televisie heb zien maken," zegt hij gevat, „was nog in zwart-wit."

MENSEN

Filmliefhebbers te Kampen tellen de dagen af. Nog twee en dan is het bioscooploze tijdperk in de IJsselstad voorbij. Vrijdag, precies een halve eeuw nadat het Kamper City Theater werd geopend, vertoont filmtheater Fitzcarraldo in hetzelfde pand de eerste film in de gerenoveerde bioscoop. Het theater is opgeknapt door zo’n twintig filmfanaten, die er heel wat vrije uurtjes in hebben gestoken: studenten, journalisten en andere vrijwilligers. De leiding heeft de oudste van het gezelschap, Hans Hurkmans (37), drukker van beroep. Hij wordt bijgestaan dooi de voormalige parttime caissière van het Kamper City Theater, Agnes den Hertogh (22). Waf bezielt jullie? Hurkmans: „Wij vonden het onwijs dat de bijna 35.000 inwoners van Kampen verstoken werden van films toen het Kamper City Theater in mei sloot. Maar ook het prachtige pandje had ons hart gestolen. Wij hebben hiet alleen de koppen bij elkaar gestoken, maar ook onze spaarcenten en zijn in augustus aan de slag gegaan. Van ’s morgens acht tot ’s avonds elf. Het aantal stoelen is teruggebracht van 408 tot 261, zodat er meer beenruimte is en een beter zitcomfort. En als alles gaat lopen zoals wij willen, gaan we over een tijdje ook het podium opknappen, zodat er experimenteel theater, koffieconcerten en dergelijke kunnen worden gehouden.” Waar komt de naam vandaan?

• Hans Hurkmans, filmfanaat: „Wij vonden het onwijs dat de bijna 35.000 inwoners van Kampen verstoken werden van films.” (Foto Axipress) „Het is de titel van een film van de regisseur Werner Herzog — de eerste film die wij draaien — die verhaalt van jonge mensen die dromen van idealen, die nog uitkomen ook.” Dromen zijn toch bedrog? „Wij hebben zoveel positieve reacties ontvangen dat we ervan overtuigd zijn dat het lukt. We gaan niet de nieuwe bioscoopfilms draaien, de premières. Daarvoor is hier niet voldoende belangstelling, want die komen toch eerst in Zwolle en zouden pas veel later in Kampen kunnen worden vertoond. Wij gaan drie keer per week films draaien die iets te zeggen hebben, over relaties, over de kritische benadering van de maatschappij, die de filmkunst hoog in het vaandel voeren.” Wie is daarin geïnteresseerd? „Uiteraard de jonge mensen, maar ook de wat rijpere filmliefhebber. Wij gaan filmnachten organiseren. Ontbijtfilms, dus film na een gemeenschappelijk ontbijt. Stomme films met begeleiding van levende muziek door leden van het conservatorium. Het personeel treedt op in jacquet en al de verdere verzorging gebeurt in stijl.” Ook de betaling? „Alle personeelsleden werken op vrijwillige basis. Niemand verdient een cent. Alleen de eigenaar. Die krijgt een percentage van de entreeprijs. Hij heeft zich overigens nog niet laten zien. Misschien hoopt hij wel dat het mislukt. Dan houdt hij een gerenoveerd theater over dat volgens de deskundigen van het Nederlands Filmuseum uit Amsterdam enig is in Nederland.”

• JORGE GUILLERMO JORGE GUILLERMO, echtgenoot van prinses Christina, heeft een boek geschreven over Nederlandse landhuizen en kastelen, dat onder de titel Dutch housas and castles is uitgegeven door M.T. Train/Scala Books in New York. De auteur hield ter gelegenheid hiervan gisteren in die stad voor een klein gezelschap in de Nederlandse Club een inleiding over zijn geesteskind dat is opgevrolijkt met kleurenfoto's van Nicolas Sapieha. „Zelfs als je niets om kunst geeft”, zo sprak Jorge Guillermo, „nooit naar een museum gaat of naar muziek luistert, word je toch sterk beïnvloed door de architectuur van je omgeving. Daar kun je je niet aan onttrekken. De Nederlandse architectuur, de specifieke stijl, het gebruik van baksteen, is uniek en heeft een belangrijk stempel gedrukt op de Engelse en Amerikaanse bouwstijl.” Vraag aan Guillermo: Wat gebeurt er met de royalties van het boek? Antwoord: „Die hoop ik te innen.”

CnXL) POSTrEDACTIE ADA PIEK

• „Van alle mensen die nu ‘in het geweer’ komen tegen de geheime afspraak over verzet tijdens een onverhoopt toekomstige bezetting, zal wel nooit iemand daadwerkelijk in het verzet hebben gezeten, anders zou hij beter weten. Verzet is altijd geheim, ook de voorbereiding; daarin ligt juist zijn verrassende kracht bij toepassing. Was onze regering voor de oorlog maar zo vooruitziend geweest, dan hadden we heel wat vrienden kunnen behouden en was de vijand grotere schade toegebracht. Ook de democratie kent, in het belang van haar eigen behoud, haar geheimen; een daarvan is ongetwijfeld de voorbereiding tot verzet tegen welke potentiële overweldiger dan ook." W. v.d. VEER oud-verzetsman Maurik.

• „In de brief ‘Kruistochten' van een lezer uit Harderwijk (AD, 16/11) vielen mij de volgende woorden op: We (moeten) ook de Arabieren met de liefde van Christus benaderen. Altijd moeten en nooit mogen en van wie moet dat? Los van het feit dat opgedrongen liefde zelden aangenaam is, doen de woorden christendom en Kruistochten mij nauwelijks aan liefde denken. Iets wat ook duidelijk naar voren komt in het werk van Friedrich Nietzsche ‘De Antichrist’. Altijd waren er mensen die precies wisten wat God wilde en anderen die dit geloofden. Daarom wist in 1095 paus Urbanus II ontelbaren te verleiden aan de kruistochten deel te nemen. Is er eigenlijk ooit iets veranderd?" A.J. HERKELMAN Amsterdam.

HET popduo Milli Vanilli moet de Grammy Award die het in 1989 voor de meest beloftevolle groep van dat jaar won, inleveren. Dat heeft de Amerikaanse Academie voor Kunsten en Wetenschappen York — de instelling die de jaarlijkse Grammy's voor muziekprestaties toekent — laten weten. De Academie stelde in de verklaring dat het duo de prijs moet inleveren omdat is gebleken dat zij de nummers op het album Girl you know it’s true niet zelf hebben ingezongen. De producent van het album, Frank Farian. maakte vrijdag bekend dat hij andere zangers dan het Milli Vanilli-duo Rob Pilatus en Fab Morvan had ingehuurd voor de vocale prestaties op het album, dat onder meer de tophits Blame it on the rain en Girl you know U's true bevat. Pilatus en Morvan had hij bij optredens alleen de lippen laten bewegen. Wereldwijd zijn zeven miljoen exemplaren van de langspeler verkocht. „Dit is onaanvaardbaar”, aldus de Academie in de verklaring. De Grammy is de hoogste onderscheiding in de Amerikaanse platenindustrie. De Academie beraadt zich nog over de vraag of de van Milli Vanilli teruggeëiste Grammy aan een andere muzikant of popgroep wordt uitgereikt. Het duo hoopt dat de onderscheiding nu naar de echte zangers van hun successen — Johnny Davis. Charles Shaw en Brad Howell — gaat

• „Het kiesstelsel moet op de helling, aldus de commissie-Deetman. Dat is nodig om te bevorderen dat de Kamerleden een directere band krijgen met de kiezers (AD, 17/11). Nu kan men als kiezer ook gewoon lid worden van een politieke partij en de afdelingsvergaderingen bezoeken met als agendapunt ‘eventuele voorstellen voor de landelijke vergadering betreffende het beleid van de Tweede Kamerfractie’. Het lijkt mij onnozel om ons kiesstelsel te veranderen alleen vanwege het feit dat de partijleden c.q. partij-elites te beroerd zijn om een afdeling goed te laten functioneren als afdeling van een landelijke politieke partij. Tussen haakjes: mijn VVD-afdeling heeft het voorstel overgenomen om de landelijke vergadering voor te leggen dat onze Kamerfractie haar steun aan de zg. taxi-regio’s intrekt.” L. NELEN Kruisland.

• „Bravo, briefschrijver uit Oud-Beijerland. Het stukje over ‘tranen bij de marine’ (AD, 16/11) is mij als zeemansvrouw uit het hart gegrepen. Ook ik heb mij geërgerd aan die domme vragen van de

Wij behouden ons het recht voor brieven in te korten. Brieven moeten zijn voorzien van naam, adres en telefoonnummer.

verslaggever. De koopvaardij is inderdaad een vergeten groep. Mijn man, zeevarend dus, is door zijn beroep ook niet alle jaren met de kerstdagen thuis, maar daar groei je in. Hoewel wij er dit jaar vast van overtuigd waren, zijn ook wij het slachtoffer van de golfcrisis. Vanaf eind augustus ligt het schip te wachten voor de Perzische Golf tot de lading gelost kan worden en inderdaad heeft ook het thuisfront het daar niet gemakkelijk mee, maar ach, wie daar op let, is een kniesoor. Je hebt er voor gekozen! Ik weet dus nog steeds niet of het dit jaar een kerst ‘samen’ wordt of een kerst ‘alleen’. Voor de marine in elk geval geen probleem, want bijna heel Nederland leeft mee met onze arme jantjes ver op zee.” Mevr. J. GROOT Rotterdam.

• „Naar aanleiding van het artikel ‘Hoop op Vaticaanse Lente ebt weg' (AD, 15/11), het volgende. Voor wie zijn de boodschappen van paus Johannes Paulus verouderd? Voor ons als we ze liever niet horen. Als geen ander verdedigt de Paus de waardigheid van het gezin en van het huwelijk. Als we beter naar deze boodschappen zouden luisteren zou er meer geluk zijn in

de gezinnen en zou de vrouw haar waardigheid terugvinden. Terecht maken veel feministen zich boos over de uitbuiting van de vrouw als lustobject. Maar is dit niet mede het gevolg van onze tolerante levenswijze die op allerlei manieren als de enig juiste wordt aangeprezen bijvoorbeeld in de 06-seksadvertenties? De vorige week overleden Malcolm Muggeridge, bekend medewerker van de BBC, trad enige jaren geleden toe tot de RK Kerk. Hij zei tot deze stap gekomen te zijn vanwege de moedige houding van de Kerk met betrekking tot kunstmatige geboortebeperking en abortus. Dit stemt tot nadenken.” G.N. PRINS Raalte.

» Malcom Muggeridge

• „Dat de begrenzer er niet snel genoeg kan komen, bewijst de ‘ervaren’ chauffeur uit Puttershoek (AD, 13/11). Na 16 jaar snelweg beweert deze trucker nog doodleuk dat er

geen verschil in 80 km/u of 90 km/u zit. Volgens cijfers van zijn eigen vervoersorganisatie is er echter wel degelijk een verschil. Bij 80 km/u is de remweg 95 meter; bij 100 km/u is dat 139 meter. Dat scheelt 44 meter, of te wel zo’n 7 stilstaande auto’s! Bij 90 km/u lopen de inzittenden van zeker 3 auto's extra levensgevaar als briefschrijver er aan komt denderen. Want zeg eens heel eerlijk: is 90 km/u echt wel uw limiet? De Rijksdienst voor het Wegverkeer publiceerde onlangs de gemiddelde vrachtwagensnelheid: 91,1 km/u. Volgens twee andere briefschrijvers houdt het merendeel zich netjes aan de 80 km/u. Maar zelfs als het merendeel 50,1 % is, dan rijdt de rest nog altijd ruim 102 km/u gemiddeld. Als u geen verschil ziet, dan is dat niet meer alleen üw zaak en mag Maij-Weggen hier meteen paal en perk aan stellen om de andere weggebruikers meer veiligeheid te bieden.” B. DE MAN Alkmaar.