Gerrit Benner Kunsthandel Lambert Tegenbosch Putterstraat 48, Heusden, 04162-2772 Open: wo. t.m. zon. 2-6 uur ARTIGALERIE Spui 1a, 1012 WX Amsterdam, tel: 020-233367 JAAP SIEMONS exposeert schilderwerk en grafiek van 1 t/m 25 juni 1987 Openingstijden: ma t/m za. 12.00-18.00 u. ALERT Galerie-agenda Amsterdam met maandelijks programmagegevens van zo'n 100 galeries. HET NIEUWE NUMMER IS UIT! Overal te koop voor 1 2,50 Jaarabonnement f 30,Voor info: Kloveniersburgwal 115, 1011 KC Amsterdam tel. 020-222893 van 22 mei t/m 5 juli 1987 gijb zaalberg keramiek paulus potterstraat 22-24 ■nart 1071daamsterdam ■Mail tel. 020-641881* ma-vrij 11.00-17.00 u en op afspraak
Collectie
Permanente URL
- Gebruiksvoorwaarden
-
Auteursrechtelijk beschermd. Op dit object rust auteursrecht.
- Krantentitel
- NRC Handelsblad
- Datum
- 29-05-1987
- Editie
- Dag
- Uitgever
- Nieuwe Rotterdamse Courant
- Plaats van uitgave
- Rotterdam
- PPN
- 400367629
- Verschijningsperiode
- 1970-...
- Periode gedigitaliseerd
- Oktober 1970-1994
- Verspreidingsgebied
- Landelijk
- Herkomst
- Koninklijke Bibliotheek
- Nummer
- 201
- Jaargang
- 17
- Toegevoegd in Delpher
- 13-04-2016
Er is helaas een probleem met het ophalen van de afbeelding.
Dit kan twee oorzaken hebben:
Probeer het later opnieuw.
Advertentie
H.C.A.K.
Christie van der Haak (1950) en Jaap van den Ende (1944) exposeren gelijktijdig in het Haags Centrum voor Aktuele Kunst. Dit coschap is eigenlijk een knipoog. Beider werk heeft op het eerste gezicht veel van elkaar weg, maar bij nadere beschouwing is die gelijkenis bedrieglijk. Van der Haak toont schilderijen en gouaches uit de serie forma pittura. Ze zijn zo op het oog onrustig door vorm en kleur en moeilijk toegankelijk. Dat komt doordat er vele lagen van 'voorstellingen' over elkaar heen zitten. Van der Haaks werk lijkt een beetje op collages; door een overwegend groene laag van vormen kijkt men als door gebladerte naar een andere laag met door elkaar heen lopende vormen in felle kleuren. Daarachter is nu en dan een raster zichtbaar, dat de 'bodem' van het schilderij markeert. Het vervlechten van al die niveaus is een ingewikkeld proces, waarin Van der Haak op intelligente wijze slaagt. Zij confronteert de bezoeker met een overvloed aan indrukken zoals wij die dagelijks bijvoorbeeld op straat ondergaan. Daar selecteren we wat we willen zien, hier dwingt de schilderes ons het hele werk met de ogen af te tasten. Van den Ende heeft met zijn collega gemeen dat ook hij een systeem van kijken en schilderen heeft ontwikkeld. Van der Haaks beeldlagen bieden een oneindig aantal uitwerkingen; in Van den Endes werk zijn techniek en vorm het belangrijkste. Stijlkenmerken zijn niet relevant; sommige schilderijen ogen naturalistisch, andere herinneren aan geometrische tendenzen in de kunst. De schilder gebruikt zogenoemde 'karakters', die vaststaande betekenissen hebben. Bijvoorbeeld de spiraalvorm, die voor Van den Ende 'voortgang' betekent. Hij vertaalt zo de dingen om zich heen en draagt ze over op een schilderij. Ondanks de ogenschijnlijk strenge systematiek spelen inhoud en associaties met de werkelijkheid een belangrijke rol. Samen maakten de kunstenaars een goede tentoonstelling, waarvoor men echter de tijd moet nemen. Het oog moet toegangsweggetjes vinden. (Tot 12 juni in Haags Centrum voor Aktuele Kunst, Wagenstraat 173 a, Den Haag. Open: di. t/m za. 13.30-17.30 uur)
GALERIE
door Renée Steenbergen
De Selby Galerie De Selby heeft de komende weken een expositie van jongere Amerikaanse kunstenaars in huis. In samenwerking met de New Yorkse galeries Nature Morte en Livet/Reichard worden zestien kunstenaars gepresenteerd, die allen in zekere zin commentaar leveren op maatschappelijke problemen. Speciale aandacht krijgen daarbij de moderne communicatieen informatiemedia als telex en computer. Peter Nagy reproduceert in Entertainment erases History tekeningen van een typemachine, videoinstallatie en filmcamera; deze worden uitgestald alsof het om -een reclamefolder gaat. Howard Halle geeft in strip- en cartoonvorm zijn antwoord op politieke
issues en de rol van de massamedia; Imitation is the sincerest form of television laat twee vrijwel identieke zakenmannen in een identieke onderhandelingspose zien. Subtieler vind ik het werk van Anne Doran en Gretchen Bender. Total recall (1987) bestaat uit een grote stalen plaat waarin een smalle reep is uitgespaard. Daarin zit een filmstrip met de tekst 'revolution'. Op gestileerde manier herinnert dit werk aan de geringe ruimte die ideeën nog innemen in een gladde, geneutraliseerde wereld. Alan Belcher maakt beelden van 'all American' zaken als een supermarkt of het tijdschrift The National Geographic. Het laatste bestaat uit een kleurenfoto van een boom J stam en is voor de goede verstaander een exacte typering, een picto-
Jaap van der Ende: Zonder titel, 1987
gram haast, van dit tijdschrift. De doeken van Joseph Nechvatal, die deze zomer deelneemt aan de Documenta, doen denken aan blootgelegde lagen in de aarde. De structuren doen aards en tegelijk spiritueel aan, net als twee getekende figuren die op Cycladenbeeldjes lijken. Het sociaal engagement van de bijeengebrachte kunstenaars is nogal verschillend. Vooral wanneer materialen geraffineerd worden gebruikt, ontstaan interessante werken. Waar dat niet gebeurt, overheerst de 'boodschap' en komt de kunst in het gedrang. (Tot en met 21 juni in galerie De Selby, Nieuwe Teertuinen 16, Amsterdam. Open di t/m za 13.30 - 18.00 uur.) Ian Pieters Beeldhouwer Ian Pieters maakt beelden die dikwijls op maquettes lijken. Zo is in Pulchri een serie staande klokken van heel klein formaat te zien, waarbij hij speelde met 'postmoderne' architecturale vormen. Deze beeldjes, gemaakt van hout en kunststof, ogen mij te statisch. Pieters is beter in zijn element als hij minder zwaarwichtige dingen onder de loep neemt. Hij heeft een gave om kleine en schijnbaar onbeduidende objecten te maken die een grote, poëtische charme hebben. Le bat eau ivre is hiervan een voorbeeld; het is een soort bootje met baldakijn, dat in zijn kunststoftransparantie een verstilde harmonische sfeer ademt. Vaak hellen deze voorwerpjes over naar de humoristische of ironische kant. The broken pencil bestaat uit een potlood in een houder, dat afgeschoten gaat worden op een wandje ervoor; in het muurtje zit al een gat zo groot als een potloodpunt. Op deze wijze toont Pieters de absurditeit van dingen, maar maakt hij ook de bewapening belachelijk. Dit thema duikt opnieuw op bij The Warlord. Pieters' werk kenmerkt zich door een ontspannen benadering en oog voor bizarre details. Vaak gebruikt hij dezelfde materialen en basisvormen in zijn werk en voegt hier een onverwachte ruimtelijke werking aan toe. (Tot 5 juni in Pulchri Studio, Lange Voorhout 15, Den Haag. Open: di. t/m za. 11-17 uur, zo. 13-17 uur.)
Advertentie
nieuw van openbaar kunstbezit nummers Nu verkrijgbaar jaargang 1 no. 1 Met o.a. Noordindiaanse schilderkunst Droombeelden van een afrikaans kunstenaar Een nieuw, kleurrijk magazine over niet westerse kunst en cultuur Verschijnt 6x per jaar Bel voor proefabonnement 3 nummers voor f 25,020-852111 D avii) Rn wie interview Nog even en het Multi-Medium daalt neer in Neder- i land. Haleluja! Maar God zelf verklaart doodleuk mens onder de mensen te zijn geworden. "Mijn ogen zijn i geopend." Aan de vooravond van zijn Kuip-sessies sprak David Bowie met Paul Evers over zijn nieuwe i gedaante. In zijn gevolg: Peter Erampton. Verder: Tegentonen en Contra-Bande, interv ievvs met Echo & The Bunnymen, Bryan Adams, The Missioa VLsitor, Sgt. Pepper jubileert: John Lennon boek $*** s*. ..... * M QQff" \1