In Holland raakt hij verliefd. Ja, men kan bijna van Hooft zeggen, dat zijn leven vooral door zijn houding tegenover de vrouwen wordt bepaald. Eerst een rij schone nymphen: Dido, Juliette, Phyllis, Galathea, Dia, en hierbij de ongelukkige Brechtje Spieghel, die de dood kiest als ze ziet, dat haar liefde een bloem is „inde knop gebroken” zoals Kloos zingt, dan Anna, Brechtje’s zuster, en Dia (Ida Quekels, die in 1605 met Willem Hooft, neef van de dichter, trouwt). En al deze vrouwen heeft hij bezongen in liederen, licht en schoon als de liefde zelf, zonnig als een lentedag, wanneer de madelieven uit het gras komen en de zon in het water blinkt.
Tussen 1606 en 1607 voltooit Hooft zijn rechtskundige studiën aan de vermaarde Hogeschool te Leiden, hij maakt dan nog een hoofse buiging in de richting van Anna Roemers, en wordt dan aangeraakt door de gróte liefde, die de mensen tot één maakt en hen tot de dood bindt. Het is Christina van Erp, met wie hij trouwt (1610). Het jaar te voren was hij benoemd tot Drost van Muiden en Baljuw van Gooiland. Des winters woont hij in Amsterdam, des zomers op het romantische Muiderslot. Men heeft er vanuit de torens een wijds uitzicht over het land en er drijven zwanen inde gracht; Floris V, der keerlen God, maar inde ogen van Hooft een aanmatigend tyran, heeft er gevangen gezeten, en men toont u nog de kelder, waar hij de laatste donkere uren van zijn leven sleet. Hier, inde oude zalen, zal straks het hart van litterair Holland kloppen: de bekende. Muiderkring. Door zijn ambtelijke bezigheden komt Hooft in aanraking met de groten van dit toenmaals grote land: de Staten van Holland, Prins Maurits, Graaf Ernst Casimir, Oldenbarnevelt, en zoveel meer mannen en vrouwen van gewicht. Door zijn kunst en zijn gulheid als gastheer legt hij contact met de geestelijke elite. Ook hiervan zullen we straks iets meer zeggen. Dan, in 1624, sterft Christina van Erp, en drie sombere jaren volgen. „De naere nacht” is voor de levenslustige dichter aangebroken. Hij maakt het hof aan Suzanna van Baerle, maar die trouwt met zijn vriend, Constantijn Huygens, naar karakter en kunst in veel opzichten Hooft’s tegenvoeter, zwaarder-op-de-hand in zijn levensopvattingen, veel verstandelijker in zijn kunst vol woordspelingen en diepzinnige en geestige nieuwvormingen. In 1627 volgt dan Leonora Hellemans, Christina van Erp op als burchtvrouwe van het Muiderslot. In 1639 wordt Hooft door de Franse koning voor zijn werk over het leven van Hendrik IV begiftigd met de erfelijke adel en het ridderschap van Sint Michiel.
In het jaar 1647 begeeft hij zich naar Den Haag, om de begrafenis van Prins Frederik Hendrik bij te wonen. Hij wordt er zwaar ziek, en overlijdt er de 21e Mei ten huize van Johan van der Meyde, een familielid van Leonora Hellemans. Zijn lijk wordt naar Amsterdam gevoerd, en daar inde Nieuwe Kerk bijgezet inde grafkelder, waar ook zijn vader rustte.
De reis naar Italië
Reeds zeer jong, als hij zeventien jaar is, wordt Hooft lid van de Amsterdamse Rederijkerskamer ~De Eglantier”. Het was een dichtgezelschap, zoals er zovele in ons land waren. Het had natuurlijk zijn blazoen: een crucifix,
het maken vaneen grote voyagie? —Op deze Italiaanse reis komen we straks uitvoeriger terug.