trokken de Roode Kruis auto’s met hunne mannen, benevens de dokter, die eveneens kans had gezien, dronken te worden.
Vijf minuten, nadat ze vertrokken waren, werd de deur door eenen Canadees met een revolver inde hand geopend; allen moesten met de handen inde hoogte naar de deel en het gezin was bevrijd.
Grappig is nog te vermelden, dat kort voordat de Duitschers vertrokken, zij de vrouw des huizes opgedragen hadden een stapel pannekoeken te bakken; de Canadeezen hebben ze toen maar opgegeten. W. RENSEN Vrijdagavond 5 Januari stortte een vliegtuig brandend neer in de weide van Bloeme, schuin tegenover het huis van meester Gosselink. Behalve de commandant, die hierbij helaas het leven verloor, konden alle overige inzittenden zich door middel van de parachute redden.
Twee leden der bemanning t.w. Ralph Hall Dickson (genaamd Jan) en P. Watson (genaamd Herman) kwamen respectievelijk aan den grond bij Hotel Dalzicht Nijverdal en in het dennenbosch vlak bij het huisde Sprengenberg. De Schot heeft die nacht doorgebracht in het schuilhutje in het Vijverbosch, de tv/eede was uit eigen beweging dien nacht komen loopen van Dalzicht waar hij vrijwel op de startplaats der V-l was neergekomen, inde richting van Haarle alwaar hij dien nacht inden hooiberg bij Bloeme gekropen is. Den volgenden ochtend vond Anton Bloeme hem daar.
Door bemiddeling van den verzetsgroep zijn dien dag W. Rensen en familie bereid gevonden de twee Engelschen onderdak te verschaffen alwaar zij tot de dag der bevrijding een veilig tehuis hebben gehad.
Op eenen middag gedurende het eten begon plotseling de hond te blaffen; het bleek dat er om het huis eenige Duitschers liepen; de beide Engelschen gingen ijlings naar hunne schuilplaats boven de deel.
Deze Duitschers waren bezig met het opmeten van het terrein voor het eventueel maken van stellingen; zij kwamen naar binnen en vroegen om eieren en gingen daarop weer weg.