Onderstaande tekst is niet 100% betrouwbaar
De lange en vale aangezichten Der doode boeken zijnde schrik Van de verliefden en verlichten, Van alle zwervers zooals ik,
Die doen alsof zij niet meer weten Dat zij ze, ééns, hebben bemind : De zin is tot den draad versleten, De woorden hangen op den wind ;
En God verklaart ons méér van ’t heden In ’t lied der lijsters het is Mei! Dan in het oeuvre van Van Eeden En ’t heele dichtwerk van Verweij.
Zoo zonder veel te spreken reizen, Buiten den waan van ruimte en tijd, De schaamtelooze en luie wijzen Van heerlijkheid tot heerlijkheid.
INVITATION AU VOYAGE