-^*7\ 4 J IJ leven In een benarden tijd. Van alle kanten pakken ƒ // / dreigende oorlogswolken samen, de politieke atmo// I / sfeer in Europa is uiterst geladen en er is helaas zoo " ^ bitter weinig noodig om in een hevige explosie al de ontzaglijke gruwelijkheden van een ongekenden en allesvernielenden fatalen oorlog te doen losbarsten.
Natuurlijk, er is overal het verlangen naar een langdurige en vreedzame rust bij de volkeren waar te nemen, er heerscht allerwege een onbeschrijfelijke angst voor de gevolgen van een door opgezweepte hartstochten onverantwoordelijke aanvalsdaad, maar het valt onmogelijk te ontkennen, dat er nog heel wat diepgaande verschillen en vastbesloten eigenzinnigheden uit den weg moeten worden geruimd, alvorens men met opgelucht gemoed een kalm« en rustige toekomst kan zien aanbreken.
Hoopvol en optimistisch vertrouwen is een schoone zaak en hel kan dikwijls goed en prijzenswaardig zijn. Maar men kan ook daardoor de werkelijkheid uit het oog verliezen, men kan ook met een onbegrensd optimisme zorgeloos en onbekommerd voortleven in een vaste en vermetele overtuiging, dat het morgen wel beter zal gaan, zonder er aan te denken, dat die volgende dag wel eens de zwartste en meest lugubere uit onzen huidigen tijd kan zijn.
Wij willen geen paniekstemming verwekken, verre vandaag maar het is goed, dat men zich sterk bewust is van den bitteren ernst van dezen tijd, van het onophoudelijk en telkens weer terug* keerend oorlogsgevaar, dat steeds dreigend en onheilspellend ia de Europeesche landen rondwaart.
Overal rondom ons zien wij een haastige en massale bewapening tot stand komen, overal worden maatregelen getroffen om de weerkracht der volkeren te versterken.
Doch het is niet alleen een goed uitgeruste weermacht, die een land behoeft, zeker zoo voornaam is, zoo niet belangrijker, zijn de maatregelen, die de economische weerbaarheid kunnen versterken* De voedselvoorziening in tijden van oorlog is een probleem van