Onderstaande tekst is niet 100% betrouwbaar
DE GEHANGENE
Gij hangt en pruilt als een mistroostig kind... Een spreeuw schijt gierend op den sluiken val Zwart, vettig haar, die achter 't wit en smal Voorhoofd geen wreedheid meer te koestren vindt.
Gij hangt als prijs voor den hoonenden wind, Die 't voorspel van uw laatsten, doffen val Met spitsen greep aan 't koord ontlokken zal. Totdat men slechts roemruchte vodden vindt.
Gij hangt! en d'angst puilt uit 't beslagen glas Van de gebarsten vensters uwer oogen Waarachter haat eenmaal fel brandend was.
O ! had uw troebel uitzicht nog 't vermogen Om klaar te zien, hoe 't koord ü van een logen En 't menschdom van een heete koorts genas !
3-8-1933.