HOE POOTIGE KEES BEROEPSSPELER WERD. 185
Den eersten wedstrijd, op Zaterdag 20 April zou liet gaan tegen de Corinthians, de beroemde Engel* sche amateurs.
Dien wedstrijd wilde hij zien.
Op het terrein van V.V.O. was voor hem niets meer te doen. In vier jaren tijd had hij nog geen enkelen dag verlof gehad. Nu zou hij aan Hendriks wagen, of die hem gedurende eenige dagen kon mis* sen en dan ging hij mee met zijn club naar Engeland. Hij had alle overwinningen van V.V.O. in Den Haag zien behalen, thans wilde hij er ook een in den vreemde zien bevechten.
Want winnen zou V.V.O.; dat stond als een paal boven water! Er was immers geen betere club op gansch den aardbodem dan V. V. O.!
Hij sprak met niemand, behalve dan met Parker, zijn vriend, over zijn voornemens. Den trainer had hij in den arm genomen, omdat hij wel begreep, dat hij in dat groote Londen zou staan als een kat in een vreemd pakhuis.
„Parker," zei hij tot den trainer, nadat Hendriks hem beloofd had, dat hij een paar dagen verlof zou hebben, „Parker, ik ga met jullie mee naar Londen. Ik wil den wedstrijd tegen de Corinthians zien. Wil jij er voor zorgen, dat ik in Londen voor een paar dagen onderdak kom? Jij bent natuurlijk goed bekend in die groote stad."
„Dat vind ik nu eens aardig," antwoordde Parker. „Ik zal er met de heeren over spreken. Die zullen er, dunkt me, niet tegen hebben, dat je je bij ons aan* sluit."
„O. neen," zei Kees, „je mag er volstrekt niet over spreken met de heeren. Misschien zullen ze het niet goedvinden, dat ik meega en als ze het wel goed* vinden, dan denken ze misschien, dat ik het er op toeleg, om kosteloos te worden meegenomen.
Neen, ik ga op me zelf en, ik betaal zelf mijn reiskosten. Ik heb een dikken spaarpot en dit moet er nu maar eens af. Ik ga met dezelfde boot, waar* mee de heeren reizen, maar ik neem natuurlijk een
185