VERKLARING
Zóó toevallig — vergeef me dit goddeloos woordje — als deze bundel, is nog nooit één mijner schrifturen ontstaan. Hier is een toevalligheid, die aan het willekeurige grenst.
Ik had iets te zeggen. Ik zou en moest schrijven. Mijn gedachten waren veel en velerlei. Ik zocht naar een draad, naar een samenhoudende en ordenende eenheid.
Eens na den maaltijd, de ure, waarop de beruchte middagduivel zijn vratige ronde doet, greep ik ter verstrooiing naar den Bijbel-Concordans 1) van F. P. Dutripon. Mijn zwak voor den Prins der apostelen deed me haast werktuigelijk openslaan bij het woord Simon. 'n Peinzende blik en mijn lias was gevonden.
Veertien maal stond deze naam er geboekt. Bij nadere kennismaking echter kwam het mij voor, dat er door de H. Schrift slechts twaalf personen, als verschillend, zóó worden genoemd. Want Simon, de broeder van Jezus, en Simon, de Farizeër, schenen betrekkelijk dezelfden te zijn als Simon Zelotes en Simon de Melaatsche.
Ik besloot de twaalf bijnamen tot uitgangspunt van mijn gedachten en ontboezemingen te nemen en begrijpelijkerwijze de gansche reeks Simon te heeten.
1) 't Best lijkt me dit vertaald door: Alphabetische Klapper op de H. Schriftuur.