314
WONDERVERTELSELS UIT VLAANDEREN
kan ek ou zu schuën moaken as ou kleine Mauricia! Geluëfde da?«
De madam was in 't begin toch zu benaad!
»Ge moet va mij niet benaad zijn, madam,« zei de spinnekop. »lk en wil ekik a gieën kwoadl Integendeel!« En nou was ze nimmer benoad uëk. »Hoe zoude gij dat doen, spinnekop ? Hoe zoude gij va mij zuk e schuë vramens moaken?* vroeg ze.
»Zè,« zei de spinnekop, »moest ek in ou ploats zijn, ik zou Mauricia duëd doen en dè zou ik zu schuën zijn as ze zij!«
>Nieë, dat derf ik nie! Wa meende nou? Mijn schuën e Mauricia duëd doen? Da es toch te wrieëdU
>Joa moar,* zei de spinnekop, »as 't anders nou ni goat? En as che da zelf nie en derft, zend den twieë van ouw knechten mee heur en heur schoapken noar den bos met het bevel, da zij het moeten doen. Hoe keunde zu onnuëzel zijn? Ge geeft eulder wa geld; moar ge moet zeggen, da ze e klesken van heur hoar, e flesken van heur bloed, e stuksken van heur tong en e lappeken uit heur klieëd tot tieëken der woarheid moeten meebrengen.*
»Het is wel vrieëd,« zei de fots1}, »moar azek den toch zu schuën ben as ze zij, dè wil ik het toch doen!« En ze zei woar en woarechtig oan heur knechten van heur plan uit te werken. Ze beloofde eulder en gruëte somme geld en de mensen lieten eulder op den duur overklappen en trokken mee Mauricia noar ne gruëten bos.
Ge keunt peizen, hoe dat die menschen gepakt woarenl Ze deeën zij niets as schrieën onder den
Slechte vrouw.