312
WONDER VERTELSELS UIT VLAANDEREN
gouden ketting als een aandenken aan uw ezelken l«
Maar nu kreeg Hans de spraak terug.
»Wat,« riep hij, »als een aandenken ? Wilt
gij mij dan verlaten? Heb ik u dan in al uw schoonheid moeten zien, om u te verliezen? Neen, prinses, nu word ik op mijn beurt uw knecht, ja zelfs uw ezel, zoo gij mij maar in een ezel kunt omtooveren. Ik wijk van u niet meer, en ik bid u, mij deze gunst niet te weigeren 1«
» Welaan,« antwoordde het schoone meisje, >ik neem het aan, Hans! Gij moogt en zult bij mij blijven. Daar is mijn hand, •» druk ze in de uwe en word mijn echtgenoot!*
En Hans vergezelde de schoone prinses naar haar rijk en leefde er lang met haar in liefde en geluk.
Zijn broeders en zusters behielden na den dood der moeder het tooverstoksken. Ik was onlangs in hun huis, en ik heb met eigen oogen kunnen zien, dat het nog niets van zijn kracht verloren heeft.
Ik heb er dien dag zoo lekker gegeten, dat ik er nog van watertand.
(Wambeek bij Ternath.}